Autorka: Emma Angstrom                                      Wydawnictwo LeTra

Początek cyklu thrillerów psychologicznych składających się ostatecznie na trylogię. Drugi i trzeci tom jest w przygotowaniu. Prezentowana pozycja to realizacja gatunku w skandynawskim klimacie i popularnych standardach. Fabuła rozgrywa się dwutorowo, aby w pewnym momencie przeciąć dwie ścieżki fabularne. Najpierw poznajemy główne bohaterki. To Fanny i Edda – postaci zbudowane na kontrastach między sobą, ale po zagłębieniu się w lekturę taka konstatacja nie jest już wcale oczywista. Kobiety nie znają się przez większość czasu akcji. Ich spotkanie nie będzie jednak przypadkowe. Obie będą wtedy po wielkich zmianach. Fanny pracuje jako fizjoterapeutka, jest samotna, marzy o wielkiej miłości, na którą szansę dostrzega w mało realistyczny sposób, ale w sumie wiarygodny w kontekście jej uwarunkowań psychologicznych.

Mianowicie, nawiązuje epistolarny kontakt z jednym z więźniów pokazanych w programie telewizyjnym. Początkowo sprawa wygląda niewinnie, nawet romantycznie, ale szybko przeradza się w toksyczną relację, której koniec wcale nie musi oznaczać zaprzestania korespondencji. Z kolei Edda sprawia wrażenie kobiety ustatkowanej, pewnej siebie, ale dążącej wewnętrznie a potem zewnętrznie do przeprowadzenia dużej zmiany. Zaczyna od życia zawodowego, porzuca intratną posadę w PR na rzecz pracy w Fundacji Pomocy Kobietom. To właśnie do tej organizacji zgłosi się Fanny, gdy zrozumie grozę sytuacji, w jakiej się znalazła. Powieść dość długo jest spokojna, rozkręca się powoli, ale nie jest przecież sensacją, w której od początku powinno dziać się wiele w każdej scenie.

W odbiorze tej akurat książki, zwłaszcza w kontekście profilu osobowości Fanny takie rozwiązanie wypadło logicznie. Naiwność, dobroć i delikatność tej postaci w zderzeniu z manipulującym psychopatą potrzebują czasu na rozwój wypadków. Nieoczekiwane nieszczęście, stające się udziałem Fanny, wytrąca ją jednak z letargu. Kobieta musi działać szybko, musi opuścić wszystkie sobie znane strefy komfortu. Mimo że „To jej wina” przeobraża się w thriller, jest też powieścią o próbie wypełnienia potrzeby bliskości. Ten wątek dodaje powieściowym sytuacjom powagi i paradoksalności. Oprawa miękka, klejona.