Wszystkiemu winni są twoi starzy. Jak zacząć żyć po swojemu

Autorka: Urszula Struzikowska-Marynicz            Wydawnictwo RM

 

Psycholog Urszula Struzikowska-Marynicz zyskała rozgłos i na pewno jakąś markę książką napisaną w duecie z Katarzyną Glinką „Mnie też zabrakło sił. O kryzysie, psychoterapii i odzyskaniu siebie” (P. 6/2025). Teraz występuje solo z publikacją o kontrowersyjnym tytule przykuwającym uwagę jak dobrze dobrane zdjęcie ilustrujące artykuł w Internecie. W trakcie lektury może się nawet okazać, że zdjęcie było nieco mylące, ale skuteczne. Trochę tak jest z tytułem prezentowanej pozycji. Bo „starym” wcale tak bardzo się nie dostaje. Przeciwnie znajdziemy w tekście wiele wyraźnych śladów wyrozumiałości wobec ich wad, przewinień, błędów, które są często przecież naturalną reakcją łańcuchową złożoną z wzorców wyniesionych z własnego domu rodzinnego. Samo słowo „starzy” stanowi zresztą raczej figurę, do której łatwo się odwołać i łatwo jej używać mimo pewnej niezręczności stylistycznej.

Struzikowska-Marynicz porównuje rodziców do mapy, która ustawia człowiekowi idącemu w świat nawigację. Wiadomo, że czasem może to być ślepy zaułek z niewidocznym zakazem wjazdu/wejścia. Natomiast nie chodzi też o to, żeby wszelkie mniejsze/większe niepowodzenia tłumaczyć ciężkim dzieciństwem i zrzucać winę na rodziców. Ten mechaniczny odruch nie prowadzi do pozytywnych rozwiązań. W zasadzie nigdy. Jest wymówką, usprawiedliwieniem, którego wielokrotność staje się pułapką. Jeśli autorka porównuje rodziców do mapy, ja pozwolę sobie porównać jej tekst do lustra odsłaniającego wszystkie niedoskonałości twarzy (moim zdaniem najlepsze do tego są boczne lusterka w samochodach). W pierwszym odruchu pewnie odwrócimy wzrok. Ale potem lepiej wrócić i zastanowić się nad tym, co nie gra, co można i jak poprawić. Pierwsze lata w miarę świadomego życia są kluczem do wrót przyszłości. To bardzo stare psychologiczne prawdy, które nijak nie mogą się zdezaktualizować. Książka Struziowskiej-Marynicz jest jak psychoterapia do czytania ze wskazówkami do samodzielnej pracy, np. pisanie listów do samego siebie. Może realnie pomóc osobom borykającym się z poważnymi traumami wyniesionymi z domowych gniazd lub pragnących lepiej zrozumieć niektóre mechanizmy ludzkiej psychiki w zakresie najbliższych relacji. Oprawa miękka, klejona.