Autorzy: Halszka Witkowska, Szymon Falaciński Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Bardzo ważna książka w formie wywiadu przeprowadzonego przez dziennikarza Szymona Falacińskiego z suicydolog, Halszką Witkowską – związaną z Uniwersytetem Warszawskim, autorką publikacji naukowych np. „Samobójstwo w kulturze dzisiejszej. Listy samobójców jako gatunek wypowiedzi i fakt kulturowy” (2021).

Witkowska wyrasta na czołową reprezentantkę grup, które mają realny wpływ na zapobieganie samobójstwom. Wywiad jest bardzo merytoryczny – po obu stronach zresztą, ale wiadomo że gwoździem programu są wypowiedzi Witkowskiej. Kolejne rozdziały są opowieściami o samobójstwach w różnych grupach społecznych: dzieci, studenci, mężczyźni, i – teraz uwaga – weterynarze. To oni okazują się grupą szczególnego ryzyka, chociażby ze względu na dostęp do środków farmakologicznych stosowanych do eutanazji zwierząt. Każda zagrożona grupa została w książce rozpracowana, poddana drobiazgowej analizie.

Mimo ciężkiej tematyki rozmowa toczy się swobodnie, a dzięki temu zapamiętywanie tej trudnej treści jest łatwe. Witkowska poprzez opowiadanie o osobach ze skłonnościami samobójczymi tworzy przy okazji narrację o problemach współczesnego świata. Ważne też, że porządkuje wiele rzeczy. Osoby z myślami samobójczymi traktuje inaczej niż osoby, które mają za sobą próbę samobójczą. Jeszcze inną grupę tworzą żałobnicy po samobójczej śmierci bliskiej osoby. Dążność do porządkowania wiedzy widać w detalach, nawet w końcowym słowniczku, gdzie czytelnik pozna różnice między samobójstwem rozszerzonym a samobójstwem poagresyjnym. Często się te pojęcia mylą media informujące o kolejnej zbrodni w tzw. normalnym, polskim domu. Książkę warto ostrożnie propagować wśród młodzieży i rodziców. Oprawa miękka, klejona.