Autorka: Anna Włodarkiewicz
Ilustratorka: Kasia Piątek
Wydawnictwo: Świetlik
Poziom: BD I/II

Drugi tom cyklu łączącego przygody dziewczynki mieszkającej w leśniczówce z ciekawostkami przyrodniczymi, autorstwa Anny Włodarkiewicz; poprzednia część „Chatka w sercu lasu” (2023, do nas nie dotarła).

Bohaterką, a jednocześnie narratorką cyklu powieściowego jest Gaja Wicherek, która dorasta w bliskim kontakcie z naturą i uczy się w systemie edukacji domowej. Tata leśnik wprowadza ją w tajniki przyrody, a pozostałych przedmiotów uczy ją mama – leśna zielarka. Wicherkowie przeprowadzili się do leśnej głuszy pięć lat temu, porzucając swoje życie w Warszawie. Gaja znakomicie odnajduje się w tym miejscu, uwielbia odkrywać tajemnice przyrody, chętnie też towarzyszy tacie w jego pracy.

W prezentowanym tomie czytelnicy śledzą życie codzienne bohaterki od jej ósmych urodzin w lutym do egzaminu na koniec pierwszej klasy i rozpoczęcia wakacji, w tle zaś – zmieniającą się przyrodę. Gaja z niezwykłą pasją opowiada o tym, co się dzieje w lesie i ogrodzie w poszczególnych miesiącach, prezentuje też różne gatunki zwierząt i roślin. Świetne są jej notatki z lekcji przyrody, np. o mrówkach, leśnych żabach, łąkach kwietnych i bioróżnorodności.

Bohaterka w uroczy sposób relacjonuje swoje życie codzienne, związane np. z leśnymi kąpielami, obserwacjami wiosennej przyrody, Wielkanocą (jest tu poruszony temat świętowania mimo bycia niewierzącym), przerabianiem „Malutkiej Czarownicy” Preusslera, wizytą zakochanej babci, atrakcjami Dnia Ziemi (np. robieniem hotelu dla owadów), edukacją domową czy malowaniem akwarelami. Najbardziej jednak pochłania ją sprawa opuszczonej wsi Kawki, dawnej osady bartniczej. Z detektywistycznym zacięciem zbiera o niej informacje i próbuje poznać historie jej mieszkańców. Szczególnie intryguje ją znaleziony w starej szafie list sprzed osiemdziesięciu lat, w którym mowa jest o skarbie ukrytym w kapliczce. Podczas jednej z wypraw do opuszczonej wsi Gaja i jej przyjaciel Ignacy odkrywają „skrzacie tunele”. Zanim jednak dowiedzą się, co się w nich kryje, zostają asystentami pewnego archeologa badającego znalezisko.

Opowieść przeplatana jest kolejnymi numerami gazetki „Głos Lasu” (Gaja jest jej współautorką), notatkami z lekcji przyrody i czytanek, przepisami kulinarnymi i zapiskami w notesie detektywistycznym oraz wierszykami. Ogromnym walorem książki są świetne ilustracje Kasi Piątek. Ciepła, klimatyczna i inspirująca książka z proekologicznym przesłaniem. Idealna lektura dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym.

Okładka twarda, szyta. Polecam.