W rytmie serca. Opowieści o dzieciach, które uwierzyły w siebie

Autorka: Aleksandra Struska-Musiał                            Ilustracje: Edyta Danieluk                                      Wydawnictwo Bis

Poziom: BD I/II

Początek roku szkolnego to dobry punkt kalendarza, aby zaprezentować zbiór opowiadań terapeutycznych dla dzieci i ich rodziców, opiekunów. Aleksandra Struska-Musiał jest absolwentką filologii polskiej, językoznawstwa oraz biblioterapii, pracowała jako nauczycielka z osobami w różnym wieku od najmłodszych po dorosłych, prywatnie jest mamą trójki dzieci. Publikacja ujrzała światło dzienne w związku z akcją ,,Tata też czyta 2024”. Co mamy w środku? Pięć opowiadań; opowiadań wzruszających, chwytających za serce (bynajmniej nie ckliwie), podbudowujących, wysyłających w świat sygnał, że może być lepiej nawet w sytuacji krytycznej. Mali bohaterowie tych pięciu tekstów przeżywają swoje – wcale niemałe – dramaty. Małe dramaty były w pierwszym okresie twórczości Janusza Nasfetera.

Różnice majątkowe powodowały tam, że kogoś nie stać na rower albo pończochy (dla bohaterów były to sprawy wagi państwowej, a nawet życia i śmierci), lecz twórca nasycał opowieść bajkowym nastrojem. U Aleksandry Struski-Musiał bajkowości jest mniej – może jedynie w uzasadnionych happy endach. Współczesne problemy nabrały większej mocy i potrzebują mocniejszych przedstawień. Piątka bohaterów (Teresa, Wojtek, Malwina, Marcin, Basia) mierzy się ze zmorą naszych czasów, czyli brakiem akceptacji ze strony rówieśników – nie wszystkich oczywiście, ale wystarczy jedna czarna owca i jeden czarny łabędź.

Teresa ma zespół Downa, Wojtek jest wysoko wrażliwą osobą, Malwina z chorym sercem musi rezygnować z wielu rozrywek, Marcin zmaga się z patologiczną nieśmiałością, wreszcie Basia boi się rozwinąć talent literacki po pierwszym kontakcie z falą bezmyślnej krytyki. Od przedszkola do (wiem, wiem – chciałoby się krzyknąć do Opola) czwartej klasy. Taką rozpiętość wieku bohaterów proponuje autorka. Czasem po prostu nie wiemy, co robić, jak postępować w wyżej wymienionych przypadkach, w momentach, gdy nagle na naszej drodze wyrasta dysfunkcja. Czytanie okazuje się wtedy zbawienne. Oprawa twarda, szyta.