Autorka: Lauren Wolk
Wydawnictwo: Dwie Siostry
Poziom: BD III
Kontynuacja wielokrotnie nagradzanej powieści dla młodzieży pt. „Rok, w którym nauczyłam się kłamać” (p. 9/2019) autorstwa amerykańskiej pisarki, poetki i artystki wizualnej.
Przedstawia dalsze losy Annabelle, nastolatki dorastającej w wielopokoleniowej rodzinie na farmie w Pensylwanii w latach 40. XX wieku. Wstrząsające wydarzenia, opisane w poprzednim tomie, nadal mocno tkwią w bohaterce, która czuje żal, że nie potrafiła zapobiec tragedii. Stara się wrócić do równowagi, ale wciąż ją coś z niej wytrąca. Pewnego czerwcowego dnia uciekając przed burzą zostaje porażona piorunem i traci przytomność. Jakiś nieznany człowiek ratuje jej życie.
Po tym zdarzeniu bohaterka ma wyostrzone zmysły, wszystko wokół niej robi się bardziej głośne i jaskrawe, w dodatku lepiej rozumie, co czują zwierzęta. A często nie są to pozytywne uczucia, gdyż wiele z nich doświadcza okrucieństwa ze strony ludzi. Szukając zaginionego psa swojego brata Annabelle trafia do stodoły nowych sąsiadów Edelmanów, w której dają oni schronienie i opiekę skrzywdzonym, bezpańskim psom. Jednym z nich jest poraniony pitbull Zeus, który był wykorzystywany do walki psów. Mamy tu też historię krowy uratowanej przed rzezią.
Nie tylko zwierzęta doznają krzywdy w tej opowieści, ale również dzieci, w tym Andy, ofiara przemocy domowej. Początkowo ten ponury chłopak budzi w Annabelle niechęć i podejrzliwość, jako że to właśnie on był wspólnikiem Betty, bezwzględnej dręczycielki ludzi i zwierząt, która zginęła w poprzedniej części książki. Splot wydarzeń sprawia, że bohaterka lepiej go poznaje, odkrywa, jak wiele zła doświadczył w swoim życiu, oraz jak bardzo czuły i opiekuńczy potrafi być wobec zwierząt. Dostaje w ten sposób lekcję, aby nie oceniać ludzi powierzchownie, po tym, jakie robią wrażenie. Uczy się też uważnego patrzenia, okazywania zaufania oraz przebaczania. Bohaterowie w tej opowieści są wielowymiarowymi postaciami, skrywają swoje bolesne tajemnice, doświadczają całego wachlarza emocji, próbują zrozumieć siebie i innych.
Liryczna, przejmująca, oszczędna w słowach opowieść o dorastaniu, akceptacji, złożoności życia, trosce o ludzi i zwierzęta. Okłada twarda, szyta. Polecam.