Autorka: Sylwia Kubik
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska

Kolejna na liście książka poczytnej autorki powieści obyczajowych, z wykształcenia polonistki; poprzednio: „Zimowe Żuławy. Beata” p. 19/2022.

Tym razem do rąk czytelników trafia powieść oparta na prawdziwych wydarzeniach, z akcją osadzoną w czasie drugiej wojny światowej. Przedstawia ona historię wielodzietnej rodziny Marców z Tarnowoli. W czerwcu 1943 roku Niemcy przeprowadzili w ich wiosce obławę wysiedleńczą. Najstarszy syn Marianny i Marcina Marców, Staszek, był w partyzantce. Dwie starsze córki, Kazia i Gienia, przebywały akurat na plebanii i udało im się uciec do lasu, gdzie znalazły schronienie w partyzanckich kryjówkach, a następnie zostały przewiezione do krewnych w innej wsi. Kazią troskliwe zaopiekowała się babcia. Z kolei Gienia trafiła do skąpej, surowej stryjenki i stryja, którzy od początku nie darzyli jej sympatią i traktowali ją jak parobka. Dziewczyna musiała ciężko pracować i spać w stodole. Najgorszy jednak los spotkał rodziców oraz pięcioro ich małych dzieci (Franię, Zosię, Władka i czteromiesięczne bliźnięta – Józka i Józię), którzy zostali wywiezieni do obozu w Majdanku. Mimo że po kilku miesiącach Czerwonemu Krzyżowi udało się załatwić ich zwolnienie, to przeżyte tam piekło wypaliło w nich trwałe piętno.

Powieść koncentruje się na losach rozdzielonej w czasie wojny rodziny. Historię poznajemy z trzech perspektyw: matki i jej dwóch córek – Gieni, osamotnionej dziewczyny, która rozpaczliwie tęskni za najbliższymi i martwi się o ich życie, a także Frani, która jako najstarsza z przebywającego w obozie rodzeństwa, musi pomagać w opiece nad maluchami, starając się nie zawieźć mamy. Ukazana z jej punktu widzenia obozowa rzeczywistość jest wstrząsająca. Mała, wrażliwa dziewczynka jest bowiem świadkiem makabrycznych scen i brutalnych obrazów, które już jej nigdy nie opuszczą. Głęboko poruszające są również ujęte w lakonicznej formie przemyślenia matki, którą przepełnia ból, strach i obawy o to, czy jej dzieci przetrwają w tak nieludzkich warunkach.

Autorka bardzo sugestywnie opisuje przeżycia i emocje bohaterów, tworząc przejmującą opowieść o piekle obozu koncentracyjnego i cierpieniu, ale też o sile woli, nadziei i miłości. Okładka miękka, klejona. Polecam.