Autorka: Merete Pyrds Helle                                           Wydawnictwo: Marpress

Wydarzenie literackie w Danii (oryginał wyszedł w 2016) uhonorowana Złotymi Laurami (nagrodą przyznawaną przez duńskich wydawców) oraz nagrodą poczytnego dziennika „Politiken”. Były to nagrody zasłużone, na pewno nie kokieteryjne, na pewno nie środowiskowe – a na pewno nie tylko takie.

„Piękno ludu” to znakomita realistyczna proza z domieszką wątków autobiograficznych w starym stylu, z naszkicowanym szerokim tłem społecznym. Dzięki takim powieściom poznaje się historię innych państw, obcych kultur. Fabuła rozpoczyna się niedługo przed wybuchem II wojny światowej. Główna bohaterka to dorastająca Marie. Dziewczyna żyje na duńskiej wsi w biednej rodzinie, niewolnej od przemocy. Katorżnicze warunki bytowania nie przeszkadzają Marie w zachwycie nad pozytywnymi cechami życia na prowincji: znojnej, ale nie bezsensownej pracy, piękna przyrody, wreszcie tytułowego ludu (pięknego równie jak przyroda).

Po latach opuści wieś, aby żyć w Kopenhadze. W mieście osiedli się wraz z mężem, przeżyje coś na miarę awansu społecznego, ale nie w jej odczuciu. Kobieta – mimo przeżytej w dzieciństwie traumy – będzie tęskniła za przeszłością, nie do końca zadomowi się w nowych, wcale nieskromnych progach: dla innych luksusowych, dla niej nużących. Mocna rzecz o przemianach w Danii o wysokiej wartości poznawczej, ale też po prostu dobra powieść z bogactwem języka i planem wydarzeń rodem z najlepszych prozatorskich tradycji. Oprawa miękka, klejona.