Niemal Milan Jesih

Niemal

Niemal Milan JesihAutor: Milan Jesih                                                                        Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy

 

Publikacja wydana przez Państwowy Instytut Wydawniczy w serii zwanej “Małą Serią Przekładów Poetyckich”, której początki sięgają jeszcze 1953 r., a jej nowa odsłona, po 32-letniej przerwie, pojawiła się w 2018 r. Tomiki te wyróżniają się niewielkim i poręcznym formatem, miękką, klejoną oprawą ze skrzydełkami oraz niezwykłą estetyką. Ich opracowanie graficzne jest dość proste, współczesne i łatwo rozpoznawalne, natomiast koncepcja opiera się na prezentacji utalentowanych, wciąż żyjących poetów, których popularność w Polsce jest znikoma. Każdy tomik zdobią kolorowe ilustracje – rysunki, grafiki lub obrazy poetów bądź ich przyjaciół artystów pochodzących z tego samego kraju.  

Wybór poezji Milana Jesiha (po raz pierwszy na liście) – słoweńskiego poety, dramaturga i tłumacza m.in. Szekspira i Bułhakowa to wiersze powstałe między 1985 a 2013 r., opublikowane w tomach “Usta”, “Sonety”, “Sonety drugie”, “Jamby”, “By tak rzec” i “Możeże”. Podmiot liryczny utworów – w zależności od tego, na jakim etapie życia się znajduje – to pełen rozpaczy egzystencjalnej zbuntowany młodzieniec, piewca i obserwator natury oraz różnych “scenek z życia”, bywalec teatrów, miłośnik literatury i humorysta. Ogarniają go skrajne emocje, od desperackiej bezradności wobec przemijania, przez harmonię odnajdywaną w przyrodzie, po niezaspokojone pragnienie odczuwania miłości, a z czasem zabawne podejście do życia. W twórczości tej dominują proste zdania, liczne powtórzenia (przykładem niech będzie wiersz z tomu “Usta”, który składa się wyłącznie z trzykrotnie przytoczonego wersu: “O, biały popiele zorzy / nad polami!”), odniesienia do religii, obrazki z prowincji, wspomnienia z dzieciństwa, a także ubarwione ironicznym humorem historie.  

Nowy tom poezji Milana Jesiha to różnorodny tematycznie i gatunkowo (sonety, wiersze jambiczne i wolne), godny polecenia wybór wierszy w przekładzie Katariny Šalamun-Biedrzyckiej, mieszkającej w Polsce slawistki, publicystki i tłumaczki literatury polskiej oraz słoweńskiej. Tomik wzbogacony jest o zdjęcia surrealistycznych i abstrakcyjnych rzeźb słoweńskiego artysty Mirka Bratuša.