Autorka: Grażyna Bąkiewicz                                         Ilustracje: Artur Nowicki                                       Wydawnictwo: Literatura

Poziom: BD II/III

Grażyna Bąkiewicz w najnowszej książce wprowadza dzieci w tajniki demokracji, kształtuje też w nich świadomość obywatelską. Jej publikacja może być pod tym względem o wiele skuteczniejsza niż nauka w szkole – chyba że ma się taką nauczycielkę historii jak w prezentowanej pozycji. Główna bohaterka (Oleśka) ma wiele szczęścia w tym aspekcie. Nauczycielka historii (pseudonim Marchewa) zadaje klasie kreatywną pracę domową. Mianowicie, uczniowie dostają miesiąc na uratowanie fikcyjnego państwa, w którym zapanowało bezkrólewie po ucieczce władcy. Ten bardzo twórczy pomysł ewoluuje w tekście w dwóch kierunkach. Poznajemy Oleśkę w jej środowisku naturalnym, wśród rodziny i znajomych. Dzieje się to niejako obok wątku historyczno-politycznego. Bąkiewicz tak jednak komponuje fabułę, że w pewnym momencie wszystko zazębia się ze sobą, a tekst staje się jedną wielką odpowiedzią na pytania znajdujące się po wewnętrznych stronach okładki. Pytania są zróżnicowane, ale generalnie dotyczą istoty władzy. Równie pomysłowe jest samo rozwiązanie akcji. Oleśka nie odrabia bowiem pracy domowej w klasyczny, pisemny sposób, ale czynny, na własnej skórze przekonuje się, jak trudno stworzyć zorganizowaną społeczność nawet w skali mikro. Bohaterowie są bardzo wiarygodni, podobnie jak rzeczywistość, w której się poruszają. Książka wspiera się na dwóch solidnych fundamentach: prezentacji środowiska dziecięcego i wątku edukacyjnym, z którego wybrzmiewa historia demokracji (vide: aneks z komiksową „Opowieścią o historii demokracji”) oraz podstawowe wiadomości z zakresu innych ustrojów politycznych (w tym dyktatury). Niezwykle użyteczna literatura, istny strzał w dziesiątkę. Oprawa twarda, szyta. Bardzo polecam. Poprzednio na liście: „Bolko Mały” (p. 1/2022).