Autorka: Olga Ptak                                                  Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy

Olga Ptak, autorka prezentowanego szkicu literackiego, jest terapeutką, pedagożką, założycielką i prezeską Fundacji “Kto ukradł jutro?”, ma na koncie kilka książek i kilkaset recenzji teatralnych napisanych dla “Dziennika Teatralnego”; na liście Przeglądu jej nazwisko pojawia się po raz pierwszy.

Pisarka rzuca odrobinę światła na trudny do zaakceptowania, niechętnie podejmowany w rozmowach i zazwyczaj upychany gdzieś w zakamarki świadomości temat śmierci. Autorka analizuje różne formy umierania, znajdując je w zwykłej codzienności. Umierać można na przykład poprzez bezruch, co dosadnie tłumaczy bohaterka pierwszego tekstu. Chorą na nowotwór kobietę paraliżuje strach przed ucieczką w sen, wyłączeniem się z biegu zdarzeń, bo całkowite odcięcie się od zewnętrznych bodźców za bardzo kojarzy jej się ze śmiercią. Pisarka zwraca przy tej okazji uwagę, że ważna jest wówczas – i choć tak trudna, to zbawienna – umiejętność odpuszczania, próba obiektywnego spojrzenia na sytuację. Proces zasypiania czy pogrążania się w innego rodzaju bezruchu zupełnie inaczej odbiera przecież człowiek zdrowy, nie obciążony tak bardzo wizją umierania, choć tak samo zagrożony niespodziewanym nadejściem śmierci.

Dostrzegając w codzienności jeszcze wiele innych sposobów umierania (śmierć jako rozpad, śmierć jako przemysł czy śmierć jako zapomnienie), autorka często odwołuje się do historii, literatury i filmu. Jej teksty zmuszają do refleksji, przywołują skojarzenia, wywołują emocje, w końcu, pomagają oswoić się z tematem.

Oprawa twarda, szyta. Polecam.