Autor: Bartosz Żurawiecki                                        Wydawnictwo Agora

Biografia Bogusława Kaczyńskiego – celebryty epoki PRL, tzw. człowieka od muzyki klasycznej. Dziennikarz Bartosz Żurawiecki wykorzystał możliwość, jaką daje napisanie książki o kimś takim, w stu procentach. De facto idzie za ciosem. Poprzednio na liście: „Ojczyzna moralnie czysta. Początki HIV w Polsce” (p. 23/2023). Nie minęło wiele czasu i Żurawiecki ponownie wydaje dobrą pozycję. Nie tak dawno ukazała się inna biografia Kaczyńskiego pióra Anny Lisieckiej pt. „Będę sławny, będę bogaty” (p. 13/2022).

Mieliśmy wtedy do czynienia z hagiografią. Żurawiecki jest po stokroć bardziej rzetelny, możliwie obiektywny i staranny. No i sam identyfikuje się ze środowiskiem osób nieheteronormatywnych. Autor prowadzi czytelnika przez życie Kaczyńskiego tradycyjnie pod względem formy. Natomiast na pewno ważne novum jak na biograficzne przyzwyczajenia stanowi komponent socjologiczny w treści. Żurawiecki wpisuje styl bycia, ubioru bohatera w estetykę kampu z realiów PRL-u. Demaskuje te elementy elegancji Kaczyńskiego, które wcale eleganckie nie były – zarówno w stroju, jak i w sposobie bycia (bufonada, ostra walka na granicy uczciwości o stołek dyrektora Teatru Wielkiego na początku lat 90.).

Żurawiecki idzie dalej, nie zatrzymuje się w pół kroku. Oto powiada, że Kaczyński wcale nie dysponował aż tak rozległą wiedzą na temat opery i operetki. Tyle że w PRL-u doskonale sprawdził się jako propagator kultury wysokiej, ponieważ nie było nikogo innego, kto by to robił – przynajmniej tak znanego. Kaczyński stał się synonimem luksusu. Biografie pisane bez lukru są najczęściej komunikatywną i dobrą lekturą. Nie inaczej jest w tym przypadku. Pozycja zawiera kalendarium, przypisy końcowe, bibliografię. Oprawa miękka, klejona.