Autorka: Rachel Aviv
Wydawnictwo: Feeria

Książka amerykańskiej dziennikarki pracującej w „The New Yorker” to poruszające historie osób z zburzeniami psychicznymi, pochodzącymi z różnych kultur i czasów. Dodatkowo opatrzone są one ramą kompozycyjną – prologiem i epilogiem, w których autorka opisuje własne doświadczenia związane z anoreksją i pobytem w szpitalu psychiatrycznym (miała wtedy sześć lat i była najmłodszą pacjentką w kraju), a także historię poznanej tam dziewczyny, Havy, dla której zaburzenia odżywiania stały się „karierą” na całe życie.

Główna część książki zawiera cztery studia przypadków. Ich bohaterami są: Ray – lekarz z północnej Wirginii cierpiący na depresję, który procesował się ze szpitalem psychiatrycznym za zaniedbania w leczeniu, a swoje doświadczenia związane z chorobą obsesyjnie spisywał w dzienniku; Bapu – pochodząca z zamożnej rodziny bramińskiej Hinduska ciągle uciekająca z domu, u której zdiagnozowano schizofrenię; Naomi – dyskryminowana czarnoskóra Amerykanka cierpiąca na chorobę afektywną dwubiegunową, która skoczyła ze swoimi synami z mostu do rzeki (jedno dziecko tego nie przeżyło, przez co kobieta trafiła do więzienia); a także Laura, absolwentka Harvardu, u której zdiagnozowano chorobę afektywną dwubiegunową, a po próbie samobójczej – borderline.

Książka opowiada, jak choroba psychiczna wpłynęła na ich życie oraz ich rodzin. Oparta jest na dziennikach, listach oraz niepublikowanych wspomnieniach, a także na wielu rozmowach. Autorka opisując losy bohaterów i ich zmagania z chorobą dotyka wielu trudnych tematów, porusza ważne problemy społeczne, odwołuje się do esejów filozoficznych, wplata wątki związane z historią psychiatrii, zagłębia się też w kwestie medyczne.

Wnikliwe, ciekawie napisane studia przypadków pokazujące różnorodność i złożoność doświadczeń choroby psychicznej. Książka zawiera przypisy końcowe. Okładka miękka, klejona. Polecam.