Autor: Samuel J. Halpin
Ilustracje: Hannah Peck
Wydawnictwo: Wilga
Poziom czytelniczy: BD III
Debiut literacki młodego, tasmańskiego autora o irlandzkich korzeniach to powieść fantastyczna z dreszczykiem, której fabuła z pewnością nie jeden raz zmrozi krew w żyłach czytelnika. Obok świata nadprzyrodzonego ukazuje jednak również całkiem realne zdarzenia jakim codziennie stawiać muszą czoła rówieśnicy bohaterki w szkole i w domu – wykluczenie i mobbing, wybór między konformizmem a wiernością własnym wartościom, alkoholizm i choroba w rodzinie.
Protagonistka Poppy ma dwanaście lat i traumatyczne doświadczenie straty matki. Oboje z ojcem na swój sposób przeżywają tragedię, niestety oddalając się od siebie. Kilka tygodni lata dziewczynka spędza u babci, w małej mieścinie, ukrytej za lasami. Dotychczas, pełną rodziną odwiedzili ją tylko raz. Dlaczego to zawsze babcia, barwna i nietuzinkowa postać odwiedzała wnuczkę a nie odwrotnie, dziewczynka dowie się w dramatycznych okolicznościach. Zaskakują ją bezsensowne na pierwszy rzut oka zasady jakim hołduje nestorka rodu. Wszystkie parapety w domu muszą być zasnute kurzem i pajęczynami, w nocy nie wolno otwierać okien i odsuwać zasłon, pranie nawet mokre musi wrócić do domu przed wieczorem a cukier… Cukier zawsze musi być przechowywany w zamkniętym pojemniku. Gdy Poppy dowiaduje się o ginących od lat dzieciach, które powoli blakną a ona sama nieomal dzieli ich los, postanawia wraz z pewnym geekiem, który szybko okazuje się prawdziwym przyjacielem na dobre i złe rozwikłać tę zagadkę. Niebieski pył, książeczka w jedwabnej okładce, kreda i stary drewniany spinacz kryją mroczną tajemnicę, przyczynę fatum ciążącego nad miasteczkiem i wyjaśniającego okoliczności śmierci matki dziewczynki. Wciągająca fabuła w aurze horroru trzyma uwagę czytelnika w napięciu, nie podpowiadając rozwiązania intrygi. Dodatkowe motywy – przełamanie stereotypu pijaka i złodzieja, za jakiego lokalna społeczność uważa pewną kluczową dla powieści postać, trudne życie przyjaciela Poppy (wykluczenie w grupy rówieśniczej, wyśmiewanie), którego matka pogrąża się w depresji i alkoholu po tym, gdy porzuca ją ojciec chłopca i wreszcie próby ponownego zbliżenia z obwiniającym się za śmierć żony tatą bohaterki, sprawiają że nie jest to schematyczna fantastyka z dreszczykiem. Polecam.
Wydanie w miękkiej, lakierowanej oprawie, klejone, z czarno-białymi rysunkami.