Autorka: Eliza Piotrowska                                 Ilustratorka: Joanna Gębal                            Wydawnictwo: Wilga

Poziom czytelniczy: BD II

Drugi tomik w serii, w której autorki przybliżają młodym czytelnikom przedmioty, których ci już raczej nie zobaczą w czasie codziennego użytkowania, a które kiedyś były wszędzie. Przy okazji przemycają umiejętnie sporą dawkę wiedzy historycznej.

Znana pisarka (Piotrowska) tworząca dla dzieci oraz ilustratorka, grafik i projektantka graficzna (Gębal)  wzięły tym razem na warsztat sławne lampowe radio z zielonym okiem.

Taki odbiornik mają dziadkowie głównego bohatera (Jaś), trochę wykluczanego przez starszych braci kilkulatka, który w czasie wyjazdu dziadków mieszka w ich pokoju i ma okazję posłuchać starego, pięknego radia.

Szybko okazuje się, że odbiornik nie jest zwyczajny i nadaje audycje z przeszłości, dokładnie z czasu stanu wojennego. W dodatku niekiedy pojawia się w nim dziwny, piszczący sygnał.

Że to wiadomość nadawana alfabetem Morse`a pomoże chłopcu zrozumieć dopiero nowa koleżanka, która razem z rodziną przyjechała z Ukrainy, ale jej dziadek był właścicielem kamienicy, w której teraz mieszka i ona, i główny bohater książki.

Między tą dwójką zawiąże się przyjaźń, a próba rozwiązania zagadki sygnału nadawanego Morse`em stanie się okazją zarówno do zgłębiania przeszłości kamienicy i losów rodziny nowej koleżanki, jak i poszukiwania autentycznego skarbu.

Atrakcyjna fabuła, świetne czucie języka i sposobu myślenia małego bohatera, a także umiejętność bezbolesnej zachęty do zgłębiania przeszłości (np. porównywanie opisu Polski A.D. 1981 nadawanego przez Radio Wolna Europa i Radio Warszawa, którego dokonuje bohater to doskonała okazja, by obrazowo ukazać na czym polegała PRL-owska propaganda) dobrze współgrają z ciążącymi ku minimalizmowi ilustracjami Joanny Gębal. Okładka twarda, szyta.