Autorka: Lauren Groff                                              Wydawnictwo: Pauza

Lauren Groff (poprzednio na liście: “Floryda” P. 11/19) odkrywa przed czytelnikami nieco inny niż do tej pory kierunek zainteresowań i zabiera ich do XII-wiecznej Anglii, gdzie siedemnastoletnia Marie de France ma objąć stanowisko przeoryszy zubożałego opactwa, w którym zakonnice umierają dziesiątkowane chorobami i głodem. Wizję zamieszkania w klasztorze Marie postrzega początkowo jako miejsce jej śmierci za życia. Wie o nim tylko tyle, że “(…) założyła go kanonizowana królewska siostra kilkaset lat wcześniej, a kość jej martwego palca potrafi teraz wyleczyć czyraka; że w czasach inwazji wikingów klasztor splądrowano i złupiono, mniszki zgwałcono (…)” (cyt., s. 17), natomiast na dźwięk wypowiadanej głośno nazwy klasztoru miejscowi bledną, uważając go za miejsce dziwne, godne pożałowania i budzące strach. Z biegiem czasu jednak pierwsze odczucia zaczynają się zmieniać, a Marie znajduje sens życia dzięki przebywaniu we wspólnocie i miłości do sióstr, nad którymi sprawuje opiekę. Próbuje wyznaczać dla nich nowe ścieżki, jednak jej odwaga i starania ciągle zderzają się z zepsutą, patriarchalną rzeczywistością. 

Tytułowa “Wyspa kobiet” to miejsce, w którym prawdziwa przywódczyni stwarza bezpieczny azyl dla mniszek przed okrutnym, męskim średniowiecznym światem. Jest to swojego rodzaju feministyczna utopia rysująca obraz siły, która drzemie w kobietach i w ich siostrzeńskiej wspólnocie. Napisana pięknym, poetyckim językiem, poruszająca tematy równie odległe, co aktualne, zdecydowanie warta uwagi powieść.  

Oprawa miękka, klejona.