Autorka: Rebecca Solnit                                                Wydawnictwo Karakter

Amerykańska eseistka, autorka kultowej książki “Mężczyźni objaśniają mi świat” (P.18/17) i prezentowanej na P.9/21 “Matki wszystkich pytań” (ogółem ponad dwudziestu publikacji z zakresu ekologii, feminizmu, zmian społecznych i amerykańskiej historii), w najnowszych wspomnieniach odtwarza młodzieńczy obraz samej siebie. Okres ten nazywa “nieistnieniem” i owo “nieistnienie” przynosi tu co najmniej kilka znaczeń. Przede wszystkim autorka opisuje bohaterkę (sama nią będąc), która wchodzi w dorosłość, lecz spogląda na tę postać jak na osobę obcą. Według niej człowiek ciągle się zmienia, zostawia za sobą kolejne etapy życia stając się kimś zupełnie innym. Wynika więc z tego, że przedmiot jej rozważań to ktoś, kogo już nie ma.

Inny ważny wariant tytułowej “nieobecności” odnosi się do kwestii bycia kobietą. Rebecca Solnit widzi kobiecość w ujęciu najbrutalniej konwencjonalnym jako “wieczny akt znikania, wymazywania i uciszania, by zrobiło się więcej miejsca dla mężczyzn” (s. 96), co jest wbudowane w kulturę na wiele sposobów. Przypomina sobie momenty, w których wzbierała jej pewność siebie, kiedy chciała być silna i niepowstrzymana, ale nie czuła się wtedy jak kobieta. Stąd w jej umyśle zrodziło się przypuszczenie, że wiele młodych dziewcząt odczuwa tęsknotę, która tak naprawdę po części jest pragnieniem posiadania mężczyzny, a w dużej mierze też chęci bycia nim i przebywania blisko źródła siły.

Choć autorka sporo miejsca poświęca innym wątkom, m.in. segregacji rasowej, powrotom do San Francisco – rodzinnego miasta, przyjaciołom, doświadczeniom, które ją zbudowały i tego, jak zaczęła pisać, to kwestia “nieobecności” kobiet na wielu istotnych poziomach życia jest kluczowa w tym utworze. Polecam zarówno czytelniczkom jak i czytelnikom zainteresowanym literaturą pisaną w sposób wysoce wrażliwy na ważne tematy. Książka w miękkiej, klejonej oprawie.