Autor: Janusz Kukuła
Wydawnictwo: Czytelnik

Wspomnienia wieloletniego dyrektora Teatru Polskiego Radia – Janusza Kukuły, spisane i zredagowane przez historyka, dziennikarza i dramaturga dr. Tomasza Lerskiego.

Janusz Kukuła z teatrem radiowym związany jest już od ponad czterdziestu lat, najpierw jako reżyser, a od 1992 roku również jako dyrektor. Praca w tym miejscu była dla niego spełnieniem marzeń, realizacją jego młodzieńczej fascynacji poezją i dramatem. W swoim dorobku reżyserskim ma ponad 1500 słuchowisk radiowych, jest też autorem licznych adaptacji dzieł literackich dla radia. W prezentowanym zbiorze wspomnień koncentruje się na pracy w „teatrze wyobraźni”, a przede wszystkim na ludziach, których spotkał na swej drodze zawodowej.

W niezwykle ciepły sposób kreśli ich portrety, które prezentuje w porządku alfabetycznym w rozdziałach przeplatających narrację autobiograficzną, zatytułowanych „Plejady”. Znajdziemy tu minibiografie ponad setki wybitnych aktorów różnych pokoleń, takich jak np. Artur Barciś, Aleksander Bardini, Grażyna Barszczewska, Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Stanisława Celińska, Krzysztof Globisz, Gustaw Holoubek, Krzysztof Kowalewski, Irena Kwiatkowska, Marian Opania czy Maria Pakulnis.

Autor opowiada też o swoich miłościach poetyckich i fascynacjach literackich. Składa tu hołd m.in. Cyprianowi Kamilowi Norwidowi, Stefanowi Żeromskiemu, Bolesławowi Leśmianowi czy Juliuszowi Słowackiemu. W książce jest też sporo wątków dotyczących miejsc, w tym warszawskich. Ciekawa, pełna anegdot i refleksji opowieść o świecie radiowego teatru, ludziach, którzy go tworzą, procesie powstawania słuchowiska, z której wyłania się portret skromnego, wrażliwego, pełnego pasji człowieka.

Publikacja zawiera indeks osób oraz czarno-białe zdjęcia. Okładka twarda, szyta. Polecam.