Autorka: Mieko Kawakami
Wydawnictwo: Mova

Książka nagradzanej japońskiej poetki, pisarki i byłej piosenkarki to przejmująca historia dwójki nastolatków, którzy są ofiarami przemocy szkolnej.

Akcja toczy się w Japonii na początku lat 90. XX wieku. Głównym bohaterem i narratorem jest bezimienny czternastoletni uczeń gimnazjum, który jest odtrącony przez rówieśników z powodu zeza. Klasowi oprawcy ciągle się nad nim znęcają i traktują go jak worek treningowy. W tych brutalnych okolicznościach próbuje nawiązać z nim kontakt koleżanka z klasy, Kojima, która podobnie jak on jest ofiarą klasowej przemocy. Dziewczyna dostrzega w nim bratnią duszę, chce go bliżej poznać i zrozumieć. Najpierw dyskretnie podrzuca mu liściki do piórnika, później proponuje mu potajemne spotkania, a gdy rozpoczynają się wakacje, zabiera go do muzeum sztuki, aby pokazać mu Niebo, tytułowe Heaven, jakim jest dla niej pewien obraz. Między dwójką wykluczonych, wrażliwych nastolatków rodzi się przyjaźń. Wspólnie próbują zrozumieć, dlaczego rówieśnicy traktują ich w tak okrutny sposób, znaleźć jakiś sens w swoim cierpieniu. Prowadzone w ukryciu rozmowy o tym, co życiu jest naprawdę ważne, przynoszą im ukojenie i pomagają przetrwać najtrudniejsze chwile.

Autorka bardzo realistycznie opisuje przeżycia i emocje młodych ludzi doświadczających przemocy rówieśniczej, nie szczędząc czytelnikom drastycznych scen. Dobitnie pokazuje bezbronność, bezradność i strach ofiar, ich cierpienie w milczeniu, dorastanie naznaczone przemocą i agresją. Ukazuje punt widzenia zarówno ofiar, jak i oprawców. Powieść była nominowana do Międzynarodowej Nagrody Bookera 2022.

Ściskająca za gardło, intensywna, skłaniająca do refleksji proza. Okładka miękka, klejona. Polecam.