Autorka: Susannah Cahalan                                       Wydawnictwo: Filia

Druga na liście pozycja Susanny Cahalan (poprzednio: „Umysł w ogniu. Prawdziwa historia młodej dziennikarki, która przeżyła medyczny koszmar”, p. 18/13), amerykańskiej dziennikarki związanej z „The New York Post”.

Autorka cierpiała w przeszłości na rzadką chorobę neuropsychiatryczną, zwaną autoagresją układu immunologicznego. Na kanwie tych bolesnych doświadczeń i własnej terapii zainteresowała się bardziej działalnością oddziałów psychiatrycznych.

Szczególnie ciekawy wydał się jej przypadek psychologa Davida Rosenhana, który w 1972 roku przeprowadził eksperyment podważający metody diagnozowania pacjentów. Rosenhan wymyślił, żeby do szpitali psychiatrycznych trafili podstawieni pacjenci. Ich zadanie było proste; miało polegać na symulacji różnych zaburzeń (np. słyszenia głosów).

Cahalan rzetelnie rekonstruuje przebieg całego procesu, analizuje historie konkretnych osób, które zdecydowały się wziąć udział w eksperymencie. Wszystko odbiło się głośnym echem, jako że Rosenhan dowiódł, iż szpitale psychiatryczne często nie funkcjonują profesjonalnie. Niemniej pobyt niby zdrowych ludzi na oddziałach zakończył się diagnozą objawów chorobowych. Całkowita prawda znów więc leży gdzieś po środku.

Calahan zadbała o bogatą dokumentację źródłową, niezbędne pozwolenia, oraz indeks osób i haseł. Przykład wciągającej literatury faktu, który nie powinien zawieść jej wielbicieli. Oprawa miękka, klejona.