Autor: Malcolm Gladwell                                               Wydawnictwo: Znak Literanova

Kolejna na liście pozycja wpływowego, kanadyjskiego publicysty. Poprzednio zaprezentowaliśmy: „Jak rozmawiać z nieznajomymi. Co powinniśmy wiedzieć o ludziach, o których nic nie wiemy” (p. 6/2020). Od kilku przeglądów zazwyczaj kilka książek przez przypadek bądź i nie przez przypadek koresponduje w mniejszym czy większym stopniu z wydarzeniami na wschodzie.

Nie inaczej jest w tym przypadku, chociaż autor cofa się do czasów II wojny światowej. Warto jednak zwrócić uwagę na to, co poddaje analizie. Chodzi bowiem o kulisy bombardowań, wręcz cały system z nimi związany, który udało się wtedy stworzyć. Książka daje wgląd w rozmaite aspekty problematyki. Autor porusza kwestie taktyczne: rozróżnia bombardowanie precyzyjne i strategiczne. W tym drugim idzie oczywiście o zniszczenia logistyczne, te pierwsze z kolei pozwalają na ograniczenie ilości ofiar cywilnych. Tak czy inaczej brzmi absurdalnie. Ale w każdej wojnie jest coś absurdalnego – pisze, a raczej przypomina w pewnym momencie Gladwell.

Czytanie o doskonaleniu zbrojeń, wynajdywaniu coraz zmyślniejszych metod zabijania ludzi, unicestwiania świata z jednej strony może być lekturą fascynującą, z drugiej na pewno jest przerażające. Autor odwołuje się do nalotów USA na Tokio w latach czterdziestych, do historii pewnego Holendra, który opracował celownik bombowy z niebywałą wprost precyzyjnością. Ale pomiędzy tymi ponurymi opowieściami są też odwołania do filmów, tak aby co jakiś czas spuścić z tonu i pozwolić na oddech „bombardowanemu” czytelnikowi. Pozycja zawiera przypisy, stanowi bardzo dobre osiągnięcie w dorobku utytułowanego autora. Wartość merytoryczna i forma przekazywania wiadomości powinny zapewnić książce szeroki krąg odbiorców. Oprawa twarda, szyta.