Autor: Agata Napiórska
Wydawnictwo: Marginesy

Najnowsza książka Agaty Napiórskiej (dziennikarki, tłumaczki, redaktorki naczelnej i wydawczyni magazynu „Zwykłe życie”) to ciekawie napisana i bogato zilustrowana biografia Hanny Gosławskiej-Lipińskiej, cenionej rysowniczki satyrycznej i ilustratorki tworzącej pod pseudonim Ha-Ga.

Urodzona w 1915 roku artystka debiutowała na łamach prasy już jako studentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Przez czterdzieści lat (od 1945 roku aż do śmierci w 1975 roku) prowadziła w „Szpilkach” stałą rubrykę składającą się z dwóch satyrycznych rysunków opatrzonych dowcipnymi minidialogami. Jej rysunki w zabawny, błyskotliwy sposób komentowały życie codzienne, zjawiska obyczajowe oraz sytuację społeczną, dokumentowały też trendy w modzie i wzornictwie. Przez lata cieszyły się ogromną popularnością wśród czytelników, którzy cenili nie tylko zawarty w nich humor, ale też charakterystyczną kreskę, dbałość o najdrobniejsze szczegóły. Ha-Ga współpracowała też z „Przekrojem” i „Świerszczykiem” oraz ilustrowała książki dla dzieci, w tym wiersze Juliana Tuwima i Jana Brzechwy. Za całokształt twórczości w 1970 roku otrzymała honorową odznakę dla wybitnych karykaturzystów – Złotą Szpilkę z Wawrzynem.

W książce śledzimy jej losy, rozwój twórczy, doskonalenie warsztatu i drogę do wypracowania własnej marki w świecie artystycznym zdominowanym przez mężczyzn. Biografka opisuje wydarzenia z życia zawodowego i prywatnego artystki w kontekście historyczno-kulturowym, przeplatając je wspomnieniami jej córki, przyjaciół i współpracowników. Przygląda się życiu codziennemu swojej bohaterki i jej skomplikowanym relacjom z mężem Erykiem Lipińskim, sławnym grafikiem, redaktorem naczelnym „Szpilek”, oraz córką Zuzanną, która swoje imię dostała po Zuzannie Ginczance. Na kartach książki pojawia się wiele znanych nazwisk, opisów środowiska warszawskich twórców kultury oraz życia artystyczno-kawiarnianego w przedwojennej i powojennej stolicy. Tekstowi towarzyszy niezwykle bogata warstwa ilustracyjna, na którą składają się reprodukcje prac rysowniczki, a także zdjęcia z archiwum prywatnego Zuzanny Lipińskiej.

Wciągająca, klimatyczna opowieść, która przybliża sylwetkę i twórczość utalentowanej artystki oraz znakomicie oddaje jej osobowość. Książka zawiera bibliografię, przypisy. Okładka miękka, klejona. Bardzo polecam.

Poprzednio na liście: „Szczęśliwe przypadki Józefa Wilkonia” p. 5/2018.