Autorka: Rachel Roth
Wydawca: Wydawnictwo RM

Spisane w latach 70. XX wieku wspomnienia, opublikowane w języku polskim dopiero teraz to kolejny głos świadka Holocaustu. Tom przedstawia losy Racheli Roth, polskiej Żydówki, nastolatki która wojnę przetrwała w getcie warszawskim, później w obozach Auschwitz i Bergen-Belsen. Z jej rodziny przeżyła jedynie ona i ojciec, który tuż po wybuchu wojny starał się przenieść bliskich do Palestyny. Treść wspomnień, mimo obfitości opublikowanej literatury obozowej jest porażająca. Uwaga ta nie dotyczy jedynie „obozowego” rozdziału życia autorki, ale także okresu tuż po wojnie i stosunku polskiego społeczeństwa do ocalałych.

Tekst napisany jest piękną, literacką polszczyzną. Autorka wstępu, jedna z osób zaangażowanych w publikację książki podkreśla, że Rachel Roth mimo kilkudziesięcioletniej emigracji posługiwała się językiem polskim bez naleciałości obcych. Świetnie odnajdywała się w historii polskiej literatury. Treść bogata jest w nawiązania do niej oraz w przytoczone, zapamiętane utwory, powstałe podczas okupacji piosenki i wiersze z getta i zza jego muru.

Szkoda, że wspomnienia tak długo czekały na publikację. Polecam. Wydanie w miękkiej, lakierowanej oprawie, klejone.