Autorka: Piia Leino
Wydawnictwo Widnokrąg

Druga powieść fińskiej dziennikarki i pisarki, za którą otrzymała Nagrodę Literacką Unii Europejskiej.

Autorka przenosi czytelników do niezbyt odległej przyszłości, roku 2058, przedstawiając dystopijną wizję Helsinek rządzonych przez nacjonalistyczny ruch zwany Światłem. Mieszkańcy otoczonego murami państwa-miasta dotknięci są biedą (podstawą ich diety są owady, głównie karaluchy), nierównościami społecznymi i apatią. Pozbawieni są popędu płciowego, chęci do działania i wzajemnych kontaktów. Ich jedynym pragnieniem jest korzystanie z zaawansowanej wirtualnej rzeczywistości, zwanej Niebem, które jest lepszą i piękniejszą wersją dawnego świata, pełnego wspaniałych miast oraz cudów natury. Po założeniu interaktywnego kombinezonu i okularów mają dostęp do niezwykłych przestrzeni, gdzie odnajdują bezpieczeństwo i błogość.

W tej wirtualnej rzeczywistości spotykają się główni bohaterowie: lina, córka rewolucjonisty, a od kilku lat utrzymanka jednego z twórców Nieba, oraz Akseli, naukowiec związany z uniwersytetem, który bada przyczyny epidemii apatii, studiując materiały upadłej sieci WWW i oglądając stare nagrania oraz filmy, w tym pornograficzne. Gdy Akseli w ramach jednego z projektów badawczych testuje nowy lek na depresję, zaczyna odczuwać pragnienie spotkania się z liną w rzeczywistym świecie. Chłopak namawia ją do przyjmowania pigułek. Wkrótce zaczynają się umawiać na randki i nawiązują romans. Lek przywraca nie tylko życiową witalność, ale też pragnienie wolności.

Powieść porusza wiele aktualnych tematów, takich jak np. zmiany klimatyczne, migracje uchodźców, uzależnienie od wirtualnej rzeczywistości, depresja, samobójstwa, nierówność społeczna, ruchy nacjonalistyczne, równouprawnienie i konsumpcjonizm.

Gorzka, poruszająca problemy egzystencjalne i skłaniająca do refleksji lektura. Oprawa twarda, szyta, bardzo mała czcionka. Polecam fanom dystopii.

Książka została wydana w ramach projektu „Bliskie-dalekie sąsiedztwo”.