Autor: Zbigniew Rokita                                               Wydawnictwo: Czarne

Kolejna na naszej liście książka pochodzącego ze Śląska dziennikarza i reportera (pisze m.in. do „Tygodnika Powszechnego” i „Polityki”), wieloletniego sekretarza redakcji pisma „Nowa Europa Wschodnia”; u nas poprzednio: „Królowie strzelców. Piłka w cieniu imperium” na p. 08/18.

W „Kajś” autor łączy wątki osobiste z próbą reporterskiej rekonstrukcji losów Górnego Śląska od drugiej połowy XIX wieku do dziś.

Inspiracją do napisania książki była śląska gałąź rodziny reportera, którą, w przeciwieństwie do gałęzi pochodzącej ze Lwowa, traktował, do czasu oczywiście, po macoszemu.

Niepełną, ze względu na szczupłość źródeł, opowieść o losach przodków splata Rokita z bogatym, opartym i na kwerendzie, i rozmowach z historykami, działaczami społecznymi oraz politycznymi, a także „zwykłymi” ludźmi portretem krainy nomadów, którzy nigdzie nigdy nie wyjeżdżali, ale kilkukrotnie stawali się obywatelami innych państw.

Rokita wnikliwie, z czułością dla małej ojczyzny, a jednocześnie bez lukru i znieczulenia pokazuje całe skomplikowanie sytuacji Górnoślązaków na przestrzeni opisywanego okresu. Jego książka to także zapis drogi autora w poszukiwaniu własnej tożsamości.

Pełna świetnego szczegółu, napisana błyskotliwym stylem, obejmująca chyba wszystkie aspekty życia regionu (od języka po hałdy) książka dla wszystkich zainteresowanych tematem.  Okładka miękka, klejona.