Autor: Anton Bergman
Ilustratorka: Emma Adbåge
Wydawnictwo: Widnokrąg

Poziom czytelniczy: BD I/II

Drugie spotkanie z Signe i Ester, które czytelnicy poznali w książce „Jedyna taka Ester”  (p. 24/20) autorstwa szwedzkiego pisarza ukrywającego się pod pseudonimem Anton Bergman.

Przyjaźń dziewcząt kwitnie, chociaż ich relacje nie są równoważne. Przebojowa Ester przytłacza wycofaną Signe. Wychowywana przez ojca i babcię dziewczynka nie zawsze jest sympatyczną i empatyczną towarzyszką. Nie cofa się przed kłamstwem, forsowaniem własnego zdania za wszelką cenę. Nierzadko podejmuje zbyt wielkie ryzyko, chociaż w dobrej wierze. Z drugiej strony obcując z taką osobowością Signe przekracza własne ograniczenia. Decyduje się na publiczne wystąpienie przed klasą, śpiew… Niestety nie starcza jej odwagi by zaprotestować, gdy Ester samowolnie wybiera w jej domu przedmioty na szkolny kiermasz dla dzieci uchodźców. Lektura jako materiał do dyskusji z młodym czytelnikiem pozwala na omówienie wielu tematów takich jak asertywność i wartość przyjaźni, nieśmiałość, kłamstwo i jego konsekwencje a także brawura dla poklasku.

Powieść wiernie odtwarza relacje rówieśnicze i motywacje dzieci. Nie lukruje rzeczywistości, udanie odwzorowuje zachowania dorosłych w stosunku do bohaterek, nie zawsze przyjazne a bywa, że wrogie. Realistyczna lektura, napisana bezpośrednim językiem, nie sprawi trudności w samodzielnej lekturze. Treści towarzyszą znane z części pierwszej, charakterystyczne i świetnie oddające przeżycia bohaterek ilustracje autorstwa szwedzkiej rysowniczki Emmy Adbåge.

Wydanie w twardej oprawie, szyte. Duża czcionka. Czarno białe rysunki.

Zajrzyj do książki: https://www.wydawnictwo-widnokrag.pl/ksiazki/czy-to-prawda-ester/