Cisza Don DeLillo

Cisza

Cisza Don DeLillo Autor: Don DeLillo                                                          Wydawnictwo Noir sur Blanc

 

Kolejna na polskim rynku książka amerykańskiego pisarza postmodernisty. Poprzednio prezentowaliśmy jego powieść “Great Jones Street” (P. 21/18). Obecna, poruszająca motywy często przewijające się w twórczości autora, to mikropowieść na temat człowieka postawionego wobec wyzwań współczesnego świata.  

Fabuła skupia się na losach pięciorga bohaterów, którzy w niedzielne popołudnie zaplanowali wspólne oglądanie finałowego meczu mistrzostw ligi zawodowej futbolu amerykańskiego. Jim i Tessa wracają samolotem z Paryża do Nowego Jorku. Samolot spada, ale pasażerom udaje się przeżyć. Tymczasem obraz telewizora w mieszkaniu Diane, Maxa i Martina nagle znika, telefony przestają działać, świat pogrąża się w ciszy. Przyjaciele mimo wszystko spotykają się i komentują bieżące zdarzenia. Są to filozoficzne, pełne niepokoju rozmowy. Zszokowani kryzysową sytuacją bohaterowie desperacko próbują odwrócić swoją uwagę od problemu i odzyskać utraconą równowagę poprzez wykonywanie zwykłych czynności. To pozwala w jakimś stopniu stawić czoła wydarzeniom, które zwiastują koniec świata. 

Do publikacji dołączony został esej pt. “Człowiek w oknie”, który nawiązuje do pandemii COVID-19, dopisany rok po ukończeniu powieści (ta powstała jeszcze przed pierwszą falą pandemii), stanowiący jej idealne uzupełnienie. Wybrzmiewają z niego echo lockdownu i bezradność człowieka wypatrującego z okna scenek już nie – jak do tej pory – zwyczajnych, bo przestały takimi być wówczas, gdy wieść o niebezpiecznym wirusie ulokowała się w ludzkich umysłach.  

DeLillo, znany z niektórych powieści jako pisarz dążący do maksymalnej zwięzłości i prostoty, w “Ciszy” również decyduje się na surowe, bardziej techniczne niż literackie wypowiedzi. Taki styl doskonale ukazuje zmiany, jakie zachodzą na naszych oczach w obrębie języka, jego zużywanie się i redukcję (co bezbłędnie zostało odwzorowane przez autora przekładu Michała Kłobukowskiego).

Godna polecenia, ambitna lektura dla miłośników literackiego postmodernizmu i twórczości pisarza. Okładka miękka, klejona.