Autorka: Sophie Daull                                                Wydawnictwo Format

Tło dla drugiej powieści francuskiej aktorki i pisarki stanowią prawdziwe wydarzenia. Debiutem literackim autorki była powieść w równej mierze autobiograficzna, bo “Camille, moja ptaszyna” to historia oparta na motywie tragicznej śmierci jej szesnastoletniej córki (publikację prezentowaliśmy na P. 9/17). Niniejsza pozycja jest natomiast odpowiedzią na traumatyczne przeżycie związane z zabójstwem matki autorki.

Temat zbrodni i kary ożywa tutaj dzięki dwugłosowej, sprawnie zbudowanej konstrukcji narracyjnej i głębokim portretom psychologicznym. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że bohaterka, po śmierci matki, jest daleka od umiejętności doznawania i okazywania emocji, za to bohater – zabójca, od czasu wyjścia na wolność żyje spokojnie, jakby zupełnie zapomniał o przeszłych wydarzeniach. Wszystko zmienia się jednak w momencie, gdy mężczyzna rozpoznaje w telewizji twarz córki swojej ofiary i dochodzi między nimi do konfrontacji. Z prowadzonych przez bohaterów monologów wynika, że oboje znajdują się w pułapce skrajnego lęku, który odbiera im możliwość egzystencji.

Lektura skłania do wielu refleksji i stawia uniwersalne pytania o sens przebaczenia, perspektywę życia po dokonanej zbrodni oraz ewentualną szansę na pogodzenie się z utratą ukochanej osoby.

Publikacja wydana w miękkiej, klejonej oprawie. Polecam miłośnikom prozy psychologicznej.