Autor: Gonçalo M. Tavares                                         Wydawnictwo Literackie

Książka uznawanego za jednego z najważniejszych pisarzy europejskich, autora m.in. nagradzanej, prezentowanej na P. 13/10 powieści “Jeruzalem”, w dużej mierze jest próbą rozrachunku z okrucieństwem II wojny światowej (zwłaszcza Holokaustu), ale nie tylko.

Oś fabularną dla wspomnianego kontekstu stanowi historia zagubionej dziewczynki z zespołem Downa, która pod opieką przypadkowo spotkanego mężczyzny (gotowego zmienić własne plany, aby pomóc czternastoletniej Hannie), szuka swojego ojca. Wędrówce bohaterów towarzyszą wywołujące grozę cienie z przeszłości, jak np. wtedy, kiedy nocują w hotelu, którego pokoje nie są oznaczone numerami, lecz nazwami obozów koncentracyjnych. Ich podróż staje się synonimem peregrynacji w głąb samego siebie. Dotyczy to zwłaszcza znajdującego się w kryzysowym momencie życia Mariusa. Dla niego obecność upośledzonej dziewczynki – możliwość obserwowania jej niekłamanego, swobodnego sposobu reagowania na rzeczywistość – będzie co najmniej pokrzepiająca.

Świat prezentowany w utworze balansuje na granicy realizmu i fantazji, sporo tu metafizyki i odrobinę baśniowego klimatu, a także egzystencjalnych zagadnień związanych z istotą bytu, samotności, lęku, przemijania, hodowania kompleksów oraz odpowiedzialności za własne życie. Znakomita, niejednoznaczna proza dla czytelników sięgających po trudniejszą, wartościową literaturę.

Oprawa twarda, szyta. Poprzednio: “Przypadki Lenza Buchmanna” (P. 11/15).