O wilkach i ludziach


Autor: Barry Lopez
Wydawnictwo: Marginesy

 

 

 

 

 

Książka amerykańskiego eseisty, pisarza, wykładowcy i podróżnika, która ukazała się po raz pierwszy w 1978 roku, to opowieść o wilku i jego miejscu w ekosystemie, kulturze, wierzeniach i mitach. Autor opiera się nie tylko na badaniach naukowych, ale również na licznych własnych obserwacjach drapieżników żyjących zarówno na wolności i w niewoli, wręcz można odnieść wrażenie, że naukowe hipotezy traktuje z wielką rezerwą, ze względu na zbyt mały zakres badań. Bardzo ciekawe jest spojrzenie Lopeza na obecność wilka w kulturach rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej oraz przybyszów z Europy. Dla ludzi od tysięcy lat żyjących na kontynencie amerykańskim wilk jest uosobieniem doskonałego myśliwego, który dzięki swoim naturalnym umiejętnościom oraz współpracy grupy potrafi odnieść sukces łowiecki.

Indianie i Inuici, polujący na te same zwierzęta co wilki, stosowali bardzo podobne metody łowieckie (tropienie, osaczanie, zaganianie) i dostrzegali w drapieżnikach odbicie własnych rodzin, a w ich wierzeniach wilk pełnił rolę duchowego symbolu. Przybysze z Europy postrzegali natomiast wilka jako wcielenie zła, bezwzględnego mordercę, szkodnika trzebiącego stada hodowlane dla zabawy. Taka projekcja wilka została przeniesiona na świat ludzkich zabobonów, wierzeń i kategorii moralnych. Wilk stał się synonimem grzesznika, a wszechobecny w europejskich opowieściach wilkołak jest emanacją diabelskich mocy.

Świetnie napisana książka, która odziera wilka z wiekowych naleciałości kulturowych w jego postrzeganiu. Książka zawiera bibliografię oraz czarno-białe ilustracje. Oprawa miękka, klejona. Polecam.

Poprzednio: „Arktyczne marzenie” p. 4/20.