Zimne wody Wenisany

Autorka: Linor Goralik
Wydawnictwo: :Dwukropek

Poziom czytelniczy: BD III

 

Pierwsza na polskim rynku wydawniczym powieść ukraińskiej pisarki, Linor Goralik specjalizującej się w nurcie flash fiction, czyli tworzeniu zwięzłych, skondensowanych fabuł (funkcjonują różne określenia takich utworów np. mikrofikcja, mirostorie, fikcja pocztówkowa i nanofikcja). Jest tez poetką i eseistką.

„Zimne wody Wenisany” to pierwszy tom mrocznej baśni, antyutopii ukazującej dwa wrogie światy, będące swoim lustrzanym odbiciem. Ten na lądzie to Weniskajl, w którym mieszka dwunastoletnia bohaterka Agata. To olbrzymie, nieprzyjazne miasto, którego mieszkańcy żyją w strachu przed złamaniem drakońskiego prawa (raz w roku przestępcy sądzeni są publicznie a ich śmierć oglądają nawet dzieci) oraz przed żyjącymi w głębinach Wenisawy, w krainie zwanej Weniswajt, gabo. To istoty podobne do ptaków, potrafiące latać, polujące na ludzi. Oba światy są symetryczne. Budowle nad i pod wodą są bliźniacze. Szczyty budynków Weniskajlu skierowane są ku niebu a szczyty Weniswaitu giną w głębinie wody.

Agata wyróżnia się spośród dzieci zgromadzonych w jej koledżu, szkole z internatem, w której duża cześć uczniów jest sierotami a reszta widzi rodziców bardzo rzadko. Dziewczynka jest ciekawska. Po kryjomu wraz z przyjacielem wymyka się by badać zaułki miasta mimo ostrzeżeń dorosłych, że ich uliczki są jak labirynt i ławo w nich stracić życie. Dzieci do czternastego roku życia nie mogą samodzielnie przebywać na ulicach. Na zewnątrz przemieszczają się pod kontrolą nauczycieli, powiązane ze sobą sznurem mającym zapewnić im bezpieczeństwo. Zagrażają im gabo oraz topielce. Upadek do wody grozi śmiertelną chorobą, uważana za zaraźliwą. Jej oznaką są tęczowe plamy na skórze. Chorego czeka wygnanie, szaleństwo i śmierć w zakazanym lesie. To właśnie przydarza się bohaterce. Kierując się impulsem podchodzi zbyt blisko skazańców podczas publicznego, dorocznego sądu. Jeden z nich atakuje ją i wciąga pod wodę…

To wydarzenie odmienia dziewczynkę. Demaskuje skrzętnie skrywaną przez dorosłych tajemnicę o obu światach. Odkrycie przyczyn nienawiści gabo do ludzi, chwieje wiarą Agaty w dobrą wolę opiekunów. Kłusownicy polują na podwodne istoty dla zysku, dostarczając na czarny rynek drogocenne kamienie. Zmuszają gabo do kanibalizmu karmiąc je ich własna ikrą by otrzymać klejnoty powstające w ich żołądkach.

Mroczna wizja powieściowego uniwersum przedstawiona jest w prostej, skondensowanej formie a mimo to styl narracji pozostaje obrazowy, sugestywny i sensualny. Wartka akcja, bez przestojów wciąga nie tracąc przy tym na walorach fabularnych. Lektura młodzieżowa, która ma szansę zainteresować też dorosłych czytelników lubiących literaturę „niedorosłą”.

Wydanie w twardej oprawie, szyte, na grubym papierze. Duża czcionka.