Układ Słoneczny. Nasze miejsce w kosmosie

Autorka: Rosemary Mosco
Ilustrator: Jon Chad
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Poziom: BD I/II

Kolejny tom w serii wydawniczej „Naukomiks”, łączącej atrakcyjną formę komiksową z rzetelnie podaną wiedzą z różnych dziedzin nauki; poprzednio: „Samochody i ich fascynujące silniki” (p. 16/2022). Za warstwę tekstową prezentowanej publikacji odpowiada popularyzatorka nauki, rysowniczka, autorka komiksów i powieści graficznych (Rosemary Mosco), za warstwę ilustracyjną zaś – twórca komiksów (Jon Chad).

Podczas choroby umierającą z nudów Sarę odwiedza przyjaciółka, która próbuje poprawić jej humor i zainteresować ją przeczytaną przez siebie książką o kosmosie. Początkowo niechętnie, ale w końcu Sara daje się wciągnąć w zabawę w kosmiczną wyprawę. Dziewczyny projektują własny statek kosmiczny i wymyślają zabawną załogę składającą się z kosmicznych zwierzaków: kapitana psa, inżyniera chomika, komandora kota i oficera do spraw naukowych węża.

Nietuzinkowi astronauci zaczynają żyć własnym życiem i rozpoczynają podróż przez Układ Słoneczny, której celem jest odkrycie cudów kosmosu. Najpierw zbliżają do Słońca, a następnie docierają do kolejnych planet Układu Słonecznego. Z każdego odwiedzanego miejsca wysyłają do dziewczynek raport (uwzględniający m.in. pochodzenie nazwy danej planety, jej rozmiar, skład oraz niesamowite własności).

Czytelnicy poznają zarówno przebieg tej fascynującej, pełnej przygód misji, jak też mnóstwo ciekawostek o kosmosie. Komiks poprzedzony jest wstępem astronoma dr. Phila Plaita, a kończy się słownikiem pojęć. Atrakcyjna, napisana i narysowana z humorem publikacja przekazująca informacje naukowe w interesujący i zrozumiały sposób.

Świetna propozycja dla uczniów szkoły podstawowej. Oprawa twarda, szyta. Polecam.

 

Jesteś wystarczająca. Jak przestać się porównywać i być sobą

 

 

Autorka: Maja Günther
Wydawnictwo Literackie

 

Maja Günther ukończyła studia socjologiczne. Od ponad 15 lat pracuje jako doradca i szkoleniowiec. Doradza menedżerom i pracownikom w takich tematach jak przeciążenie i stres, a także w kryzysach i konfliktach osobistych. Jest również autorką, reżyserką i twórczynią podcastu coachingowego.

Publikacja ma pomóc czytelnikom w zrozumieniu mechanizmów psychologicznych, które determinują działanie. Czasami usłyszany w w dzieciństwie epitet, przezwisko lub rola pełniona w rodzinie decydują o tym, jak postrzegamy siebie w grupie. Autorka przekonuje, że porównywanie się do innych szkodzi poczuciu własnej wartości. Skutkiem niekończących się porównań mogą być zaburzenia psychiczne, poczucie wykluczenia lub wrażenie, że nie jest się integralną częścią danej wspólnoty.

Każdy z nas jest niepowtarzalny i ma w życiu do zrealizowania indywidualne cele. Günther wyjaśnia teorię porównań społecznych, odróżnia dobre i złe porównania, pisze o destrukcyjnej zazdrości, budowaniu tożsamości i słuchaniu siebie. Uważa, że warunkiem wzmocnienia samego siebie jest wyjście poza strefę komfortu i przekraczanie swoich dotychczasowych granic. Ten proces jest znacznie łatwiejszy, jeśli mamy przed oczami określoną wizję i wiemy, dokąd zmierzamy.

Poradnik skonstruowany w sposób logiczny, czytelny. Zawiera krótkie testy do wykonania, tabele, rysunki, motta życiowe.

Oprawa miękka, klejona, przypisy końcowe.

Pewien mężczyzna

 

 

Autor: Keiichirō Hirano
Wydawnictwo: Czytelnik

Keiichirō Hirano to wielokrotnie wyróżniany i najlepiej sprzedający się pisarz w Japonii. Ukończył prawo na uniwersytecie w Kioto. Zadebiutował w wieku 23 lat powieścią „Nisshoku” (Zaćmienie), za którą otrzymał nagrodę Akutagawy, najbardziej prestiżową japońską nagrodę literacką. Wiele jego książek zostało przetłumaczonych na języki azjatyckie i europejskie. Z dużym znawstwem pisze o sztuce i muzyce.

Bohaterem książki jest młody mężczyzna, który przyjeżdża do miasteczka w górach, w poszukiwaniu pracy. Zatrudnia się przy wyrębie lasu, a w wolnych chwilach rysuje. W sklepie papierniczym poznaje Rie. Kobieta wróciła w rodzinne strony po rozwodzie i utracie dziecka. Jej syn zmarł na nowotwór. Pomiędzy dwojgiem ludzi rodzi się nić porozumienia i przyjaźni.

Autor, w specyficznym dla japońskich twórców stylu, powolnym i uporządkowanym, opowiada zwyczajną historię, która już po kilku chwilach całkowicie pochłania czytelnika. Relacje pomiędzy bohaterami są harmonijne, pełne szacunku. Decydują się na ślub i wspólne życie. Wychowują wspólnie syna Rie. Rodzi im się także córeczka, której nadają imię Hana.

Sielankę przerywa wypadek w lesie i śmierć Daisuke. Kobieta decyduje się powiadomić rodzinę męża, chociaż wie, że był z nią skonfliktowany. Okazuje się, że jej zmarły mąż miał fałszywą tożsamość. Ze swoim problemem zgłasza się do prawnika Akira Kido, który odtąd nie przestaje myśleć o tajemniczym mężczyźnie.

Hirano dotyka najbardziej bolesnych problemów rodzinnych. Pisze o rywalizacji pomiędzy rodzeństwem, zmuszaniu do poświecenia na rzecz rodziny, toksycznych relacjach w małżeństwie, traumie związanej z utratą dziecka. Jest to głęboko psychologiczna proza z wątkami detektywistycznymi, napisana z przedziwnym spokojem, w ciszy. Opowiedziana tak, jak opowiada się zabawną anegdotę na niezobowiązującym spotkaniu z przyjaciółmi.

Keiichirō Hirano zwraca uwagę na palące problemy współczesnej Japonii, stosowanie kary śmierci czy napięte relacje z Koreańczykami.

Polecam. Oprawa miękka, klejona.

Cyklopedia. Wszystko, co musisz wiedzieć o jeździe rowerem

 

 

Autor: Johan Tell
Wydawnictwo: Znak Koncept

Johan Tell to wielokrotnie nagradzany szwedzki pisarz i pasjonat kolarstwa. Tym razem zabiera czytelnika w podróż do fabryki Bianchi w Mediolanie, przez ulice Nowego Jorku, aż do Flandrii. Poszukuje początków mody na ostre koło i kawiarnie rowerowe. Bada jak śliski może być zroszony deszczem bruk. Opisuje jak we włoskiej fabryce wybija się z metalu korbę rowerową. Obserwuje brytyjskiego konstruktora ram przy pracy.

Książka jest hołdem złożonym rowerowi i niektórym aspektom jazdy na rowerze. Autor przyznaje, że jest posiadaczem wielu rowerów i każdy służy mu do innego typu jazdy. Jego zdaniem rower świadczy o tym, jaką jest się osoba.

Publikacja wyjątkowo atrakcyjna pod względem graficznym, błyskotliwie napisana, z pasją i poczuciem humoru. Tell opracowuje setki haseł związanych z rowerowym szaleństwem. W porządku alfabetycznym odnajdujemy ciekawe bon moty typu: „Życie przypomina rower z dziesięcioma biegami. Większość z nas ma biegi, z których nigdy nie korzysta.”

Poza tym życiorysy słynnych kolarzy, fachową terminologię, najszlachetniejsze stopy metali, kolarski slang, najważniejsze marki i anegdotki. Na przykład „bombardowanie” to jazda na bombę czyli zjazd rowerem nad wąskim urwiskiem, bez zważania na własne bezpieczeństwo. Albo „flahute” to slangowe francuskie określenie na kogoś, często belgijskiej narodowości, kto lubi szybko jeździć rowerem w rzęsistym deszczu i burzy po śliskiej kostce brukowej, gdy jednocześnie inny rowerzysta ochlapuje go po twarzy tylnym kołem.

Lektura idealna dla zapalonych cyklistów, którzy uwielbiają czuć wiatr we włosach, denerwują się na miejskie korki, fatalnie czują się w zapchanym tramwaju i nie chcą przyczyniać się do produkcji spalin.

Polecam.

Oprawa miękka, klejona, kolorowe ilustracje Lukasa Mollerstena.

SPATiF. Upadający pozór wolności

 

 

Autorka: Aleksandra Szarłat
Wydawnictwo Czarne

 

Aleksandra Szarłat jest dziennikarką, autorką książek „Żuławski. Szaman” (p. 18/2019), „Celebryci z tamtych lat” (p. 18/2014), „Prezenterki. Tele PRL” (22/2012). Jako współautorka opublikowała także: „Świat Andrzeja Fidyka” (2017), „Wnętrza gwiazd” (2011), „Nie chodź do parku w niedzielę” (1982) i „Bogowie naszej planety” (1981).

Najnowsza publikacja poświęcona jest historii słynnego, warszawskiego Klubu Aktora Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu. Zdaniem autorki było to towarzyskie, kulturalne i informacyjne centrum stolicy. Artystom zapewniało poczucie bezpieczeństwa. Bywanie w klubie oznaczało przynależność do elitarnej grupy, wybuchowej mieszanki ludzi składającej się z pisarzy, aktorów, tajniaków, członków KC, opozycjonistów, sportowców, waluciarzy i dziewczyn szukających szczęścia.

Szarłat rozpoczyna swoja opowieść w 1945 roku, kiedy warszawiacy wracają do miasta i poszukują swoich bliskich. Wznawia działalność Związek Artystów Scen Polskich. Nowy prezes związku, Dobiesław Damięcki, dąży do porozumienia z peerelowskimi władzami. Otrzymuje nakaz zweryfikowania postawy moralnej aktorów podczas wojny.

Pięć lat później w miejsce ZASP-u powołany zostaje SPATiF. Czytelnik obserwuje stopniowe zmiany, które wprowadza władza komunistyczna. Znikają słynne kawiarnie, jak „Zodiak” czy „Ziemiańska”. W ich miejsce powstają nowe, jak „Lajkonik”, z nową klientelą – pracownikami Urzędu Bezpieczeństwa.

Podążamy za autorką, szlakiem słynnych lokali. Poznajemy kulisy kariery, skandale, zdrady, burzliwe romanse, sukcesy i porażki artystów, które przekazywane z ust do ust urosły do rangi anegdot. Głównym bohaterem jest tu niestety alkohol, uważany za eliksir życia, lekarstwo na zawodową porażkę i nieszczęśliwą miłość.

Publikacja warta uwagi. Znajdziemy tu sporą dawkę informacji o takich artystach jak Stanisław Dygat, Kalina Jędrusik, Stefania Grodzieńska, Janusz Minkiewicz, Agnieszka Osiecka, Stefan Kisielewski, Bogumił Kobiela, Bronisław Pawlik, Zbigniew Cybulski i wielu innych.

Oprawa twarda, szyta, czarno-białe zdjęcia, przypisy końcowe, bibliografia.

Tata. Człowiek, mit, legenda

 

 

Autor: Mifflin Lowe
Wydawnictwo: Znak

 

Mifflin Lowe jest amerykańskim pisarzem, autorem tekstów piosenek, muzykiem. Opublikował dwanaście książek.

Bohaterem omawianej publikacji skierowanej do najmłodszych czytelników jest idealny tata. To najsilniejszy, najbardziej odważny, najszybszy i najsprytniejszy człowiek na ziemi. Zjawia się zawsze w odpowiednim momencie. Potrafi udawać Tarzana. Przemieszcza się z prędkością światła. To nic, że czasami płaci za to mandaty. Znajduje każda zgubę. Rozwiązuje najtrudniejsze zadania i czyta z zamkniętymi oczami.

Mama czasami się na niego złości, ale w sumie kocha go za te jego szaleństwa. Taki tata daje dziecku poczucie siły i uczy wiary w siebie. Nawet wtedy, gdy coś się nie udaje.

Ciepła, rodzinna, mądra opowieść o autorytecie, jakim powinien być każdy ojciec. Doskonale zilustrowana przez Daniego Torrenta – hiszpańskiego artystę, zdobywcę wielu wyróżnień, docenionego przez amerykańskie Stowarzyszenie Ilustratorów.

Polecam.

Oprawa twarda, szyta, większy format.