Archiwum kategorii: LITERATURA FAKTU

Cyklopedia. Wszystko, co musisz wiedzieć o jeździe rowerem

 

 

Autor: Johan Tell
Wydawnictwo: Znak Koncept

Johan Tell to wielokrotnie nagradzany szwedzki pisarz i pasjonat kolarstwa. Tym razem zabiera czytelnika w podróż do fabryki Bianchi w Mediolanie, przez ulice Nowego Jorku, aż do Flandrii. Poszukuje początków mody na ostre koło i kawiarnie rowerowe. Bada jak śliski może być zroszony deszczem bruk. Opisuje jak we włoskiej fabryce wybija się z metalu korbę rowerową. Obserwuje brytyjskiego konstruktora ram przy pracy.

Książka jest hołdem złożonym rowerowi i niektórym aspektom jazdy na rowerze. Autor przyznaje, że jest posiadaczem wielu rowerów i każdy służy mu do innego typu jazdy. Jego zdaniem rower świadczy o tym, jaką jest się osoba.

Publikacja wyjątkowo atrakcyjna pod względem graficznym, błyskotliwie napisana, z pasją i poczuciem humoru. Tell opracowuje setki haseł związanych z rowerowym szaleństwem. W porządku alfabetycznym odnajdujemy ciekawe bon moty typu: „Życie przypomina rower z dziesięcioma biegami. Większość z nas ma biegi, z których nigdy nie korzysta.”

Poza tym życiorysy słynnych kolarzy, fachową terminologię, najszlachetniejsze stopy metali, kolarski slang, najważniejsze marki i anegdotki. Na przykład „bombardowanie” to jazda na bombę czyli zjazd rowerem nad wąskim urwiskiem, bez zważania na własne bezpieczeństwo. Albo „flahute” to slangowe francuskie określenie na kogoś, często belgijskiej narodowości, kto lubi szybko jeździć rowerem w rzęsistym deszczu i burzy po śliskiej kostce brukowej, gdy jednocześnie inny rowerzysta ochlapuje go po twarzy tylnym kołem.

Lektura idealna dla zapalonych cyklistów, którzy uwielbiają czuć wiatr we włosach, denerwują się na miejskie korki, fatalnie czują się w zapchanym tramwaju i nie chcą przyczyniać się do produkcji spalin.

Polecam.

Oprawa miękka, klejona, kolorowe ilustracje Lukasa Mollerstena.

SPATiF. Upadający pozór wolności

 

 

Autorka: Aleksandra Szarłat
Wydawnictwo Czarne

 

Aleksandra Szarłat jest dziennikarką, autorką książek „Żuławski. Szaman” (p. 18/2019), „Celebryci z tamtych lat” (p. 18/2014), „Prezenterki. Tele PRL” (22/2012). Jako współautorka opublikowała także: „Świat Andrzeja Fidyka” (2017), „Wnętrza gwiazd” (2011), „Nie chodź do parku w niedzielę” (1982) i „Bogowie naszej planety” (1981).

Najnowsza publikacja poświęcona jest historii słynnego, warszawskiego Klubu Aktora Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu. Zdaniem autorki było to towarzyskie, kulturalne i informacyjne centrum stolicy. Artystom zapewniało poczucie bezpieczeństwa. Bywanie w klubie oznaczało przynależność do elitarnej grupy, wybuchowej mieszanki ludzi składającej się z pisarzy, aktorów, tajniaków, członków KC, opozycjonistów, sportowców, waluciarzy i dziewczyn szukających szczęścia.

Szarłat rozpoczyna swoja opowieść w 1945 roku, kiedy warszawiacy wracają do miasta i poszukują swoich bliskich. Wznawia działalność Związek Artystów Scen Polskich. Nowy prezes związku, Dobiesław Damięcki, dąży do porozumienia z peerelowskimi władzami. Otrzymuje nakaz zweryfikowania postawy moralnej aktorów podczas wojny.

Pięć lat później w miejsce ZASP-u powołany zostaje SPATiF. Czytelnik obserwuje stopniowe zmiany, które wprowadza władza komunistyczna. Znikają słynne kawiarnie, jak „Zodiak” czy „Ziemiańska”. W ich miejsce powstają nowe, jak „Lajkonik”, z nową klientelą – pracownikami Urzędu Bezpieczeństwa.

Podążamy za autorką, szlakiem słynnych lokali. Poznajemy kulisy kariery, skandale, zdrady, burzliwe romanse, sukcesy i porażki artystów, które przekazywane z ust do ust urosły do rangi anegdot. Głównym bohaterem jest tu niestety alkohol, uważany za eliksir życia, lekarstwo na zawodową porażkę i nieszczęśliwą miłość.

Publikacja warta uwagi. Znajdziemy tu sporą dawkę informacji o takich artystach jak Stanisław Dygat, Kalina Jędrusik, Stefania Grodzieńska, Janusz Minkiewicz, Agnieszka Osiecka, Stefan Kisielewski, Bogumił Kobiela, Bronisław Pawlik, Zbigniew Cybulski i wielu innych.

Oprawa twarda, szyta, czarno-białe zdjęcia, przypisy końcowe, bibliografia.

Fosforescencja. O rzeczach, które podtrzymują nas na duchu w mrocznych chwilach

Autorka: Julia Baird
Wydawnictwo Znak

 

Julia Baird, nagradzana australijska dziennikarka, pisarka, felietonistka (m.in. „The New York Times”) oraz gospodyni telewizyjnego programu „The Drum”, zgłębia znaczenie zachwytu, zdumienia i spokoju w ludzkim życiu, z fascynacją przygląda się zjawiskom uwalniania światła przez substancje naturalne lub organizmy, takim jak fosforescencja i bioluminescencja, a także dzieli się swoimi przemyśleniami na tematy egzystencjalne.

Autorka ma za sobą walkę z nowotworem, kilka operacji chirurgicznych oraz długą, wyczerpującą rehabilitację. W trudnych, mrocznych momentach życia podtrzymywała ją na duchu myśl o wewnętrznym świetle pozwalającym rozpraszać ciemności. W książce opowiada o swoich poszukiwaniach drogi do „fosforescencji”, sposobu, aby napełnić swoje życie „żywym światłem”, jak też odpowiedzi na pytania dotyczące przetrwania w czasie choroby, bólu i mroku.

Osobiste historie, przeżycia i refleksje łączy z opowieściami o świecie przyrody, a także o ludziach promieniujących dobrocią, radością i energią.Przywołuje tu wiele badań i danych naukowych (m.in. z zakresu biologii, psychologii, socjologii i medycyny), cytuje filozofów, pisarzy, poetów i artystów, przedstawia mnóstwo przykładów zarówno z historii, jak też z życia poznanych przez siebie ludzi.

Opowiada m.in. o radości, jaką daje jej codzienne grupowe pływanie w oceanie, nieziemskim charakterze mątw, przeżyciach astronautów patrzących na Ziemię z kosmosu, uzależnionych od zachwytu łowcach burz, krótko żyjącej jętce, dobroczynnym wpływie na zdrowie kąpieli leśnych czy pieszych wycieczkach. Pokazuje, jak ważne w życiu są dobra natury, ale też bezinteresowne pomaganie innym, uważność, przechowywanie wspomnień, akceptowanie niedoskonałości, sztuka smakowania, wspaniałomyślność, pielęgnowanie przyjaźni, więzi i relacji społecznych. Porusza również tematy dotyczące wiary, feminizmu, LGBT i rasizmu. Książka stała się bestsellerem i otrzymała tytuł Australijskiej Książki Roku 2021.

Wartościowa, skłaniająca do refleksji, inspirująca lektura. Okładka twarda, szyta. Polecam.