
Archiwum kategorii: Przegląd Nowości


Zwyczajna wieś z rodziną Janssonów

Szczęście to lis

Dla mnie

Układ Słoneczny. Nasze miejsce w kosmosie
Autorka: Rosemary Mosco
Ilustrator: Jon Chad
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Poziom: BD I/II
Kolejny tom w serii wydawniczej „Naukomiks”, łączącej atrakcyjną formę komiksową z rzetelnie podaną wiedzą z różnych dziedzin nauki; poprzednio: „Samochody i ich fascynujące silniki” (p. 16/2022). Za warstwę tekstową prezentowanej publikacji odpowiada popularyzatorka nauki, rysowniczka, autorka komiksów i powieści graficznych (Rosemary Mosco), za warstwę ilustracyjną zaś – twórca komiksów (Jon Chad).
Podczas choroby umierającą z nudów Sarę odwiedza przyjaciółka, która próbuje poprawić jej humor i zainteresować ją przeczytaną przez siebie książką o kosmosie. Początkowo niechętnie, ale w końcu Sara daje się wciągnąć w zabawę w kosmiczną wyprawę. Dziewczyny projektują własny statek kosmiczny i wymyślają zabawną załogę składającą się z kosmicznych zwierzaków: kapitana psa, inżyniera chomika, komandora kota i oficera do spraw naukowych węża.
Nietuzinkowi astronauci zaczynają żyć własnym życiem i rozpoczynają podróż przez Układ Słoneczny, której celem jest odkrycie cudów kosmosu. Najpierw zbliżają do Słońca, a następnie docierają do kolejnych planet Układu Słonecznego. Z każdego odwiedzanego miejsca wysyłają do dziewczynek raport (uwzględniający m.in. pochodzenie nazwy danej planety, jej rozmiar, skład oraz niesamowite własności).
Czytelnicy poznają zarówno przebieg tej fascynującej, pełnej przygód misji, jak też mnóstwo ciekawostek o kosmosie. Komiks poprzedzony jest wstępem astronoma dr. Phila Plaita, a kończy się słownikiem pojęć. Atrakcyjna, napisana i narysowana z humorem publikacja przekazująca informacje naukowe w interesujący i zrozumiały sposób.
Świetna propozycja dla uczniów szkoły podstawowej. Oprawa twarda, szyta. Polecam.

Jak przeżyć w starożytnym Rzymie

Kot wie, czego chce!

Ekonomia dla ciekawych, czyli co zeznał porwany profesor

Jesteś wystarczająca. Jak przestać się porównywać i być sobą
Autorka: Maja Günther
Wydawnictwo Literackie
Maja Günther ukończyła studia socjologiczne. Od ponad 15 lat pracuje jako doradca i szkoleniowiec. Doradza menedżerom i pracownikom w takich tematach jak przeciążenie i stres, a także w kryzysach i konfliktach osobistych. Jest również autorką, reżyserką i twórczynią podcastu coachingowego.
Publikacja ma pomóc czytelnikom w zrozumieniu mechanizmów psychologicznych, które determinują działanie. Czasami usłyszany w w dzieciństwie epitet, przezwisko lub rola pełniona w rodzinie decydują o tym, jak postrzegamy siebie w grupie. Autorka przekonuje, że porównywanie się do innych szkodzi poczuciu własnej wartości. Skutkiem niekończących się porównań mogą być zaburzenia psychiczne, poczucie wykluczenia lub wrażenie, że nie jest się integralną częścią danej wspólnoty.
Każdy z nas jest niepowtarzalny i ma w życiu do zrealizowania indywidualne cele. Günther wyjaśnia teorię porównań społecznych, odróżnia dobre i złe porównania, pisze o destrukcyjnej zazdrości, budowaniu tożsamości i słuchaniu siebie. Uważa, że warunkiem wzmocnienia samego siebie jest wyjście poza strefę komfortu i przekraczanie swoich dotychczasowych granic. Ten proces jest znacznie łatwiejszy, jeśli mamy przed oczami określoną wizję i wiemy, dokąd zmierzamy.
Poradnik skonstruowany w sposób logiczny, czytelny. Zawiera krótkie testy do wykonania, tabele, rysunki, motta życiowe.
Oprawa miękka, klejona, przypisy końcowe.

Pewien mężczyzna
Autor: Keiichirō Hirano
Wydawnictwo: Czytelnik
Keiichirō Hirano to wielokrotnie wyróżniany i najlepiej sprzedający się pisarz w Japonii. Ukończył prawo na uniwersytecie w Kioto. Zadebiutował w wieku 23 lat powieścią „Nisshoku” (Zaćmienie), za którą otrzymał nagrodę Akutagawy, najbardziej prestiżową japońską nagrodę literacką. Wiele jego książek zostało przetłumaczonych na języki azjatyckie i europejskie. Z dużym znawstwem pisze o sztuce i muzyce.
Bohaterem książki jest młody mężczyzna, który przyjeżdża do miasteczka w górach, w poszukiwaniu pracy. Zatrudnia się przy wyrębie lasu, a w wolnych chwilach rysuje. W sklepie papierniczym poznaje Rie. Kobieta wróciła w rodzinne strony po rozwodzie i utracie dziecka. Jej syn zmarł na nowotwór. Pomiędzy dwojgiem ludzi rodzi się nić porozumienia i przyjaźni.
Autor, w specyficznym dla japońskich twórców stylu, powolnym i uporządkowanym, opowiada zwyczajną historię, która już po kilku chwilach całkowicie pochłania czytelnika. Relacje pomiędzy bohaterami są harmonijne, pełne szacunku. Decydują się na ślub i wspólne życie. Wychowują wspólnie syna Rie. Rodzi im się także córeczka, której nadają imię Hana.
Sielankę przerywa wypadek w lesie i śmierć Daisuke. Kobieta decyduje się powiadomić rodzinę męża, chociaż wie, że był z nią skonfliktowany. Okazuje się, że jej zmarły mąż miał fałszywą tożsamość. Ze swoim problemem zgłasza się do prawnika Akira Kido, który odtąd nie przestaje myśleć o tajemniczym mężczyźnie.
Hirano dotyka najbardziej bolesnych problemów rodzinnych. Pisze o rywalizacji pomiędzy rodzeństwem, zmuszaniu do poświecenia na rzecz rodziny, toksycznych relacjach w małżeństwie, traumie związanej z utratą dziecka. Jest to głęboko psychologiczna proza z wątkami detektywistycznymi, napisana z przedziwnym spokojem, w ciszy. Opowiedziana tak, jak opowiada się zabawną anegdotę na niezobowiązującym spotkaniu z przyjaciółmi.
Keiichirō Hirano zwraca uwagę na palące problemy współczesnej Japonii, stosowanie kary śmierci czy napięte relacje z Koreańczykami.
Polecam. Oprawa miękka, klejona.