Archiwum kategorii: LITERATURA FAKTU
Ptakoterapia : jak przyroda uratowała mi życie
Nad rzekę, której nie ma : podróż przez Amerykę Południową od Miraflores do Rio
Morderstwo nie jest takie proste
Podlaska mozaika. Reportaże z raju – krainy błota i mgły
Autorka: Ewa Zwierzyńska
Wydawnictwo: Paśny Buriat
Ewa Zwierzyńska, z wykształcenia lekarka, z zamiłowania pasjonatka podlaskiej kultury i przyrody, od wielu lat fotografuje i pisze o Podlasiu.
Znawca etnografii – Zygmunt Gloger twierdził, że Podlasie wzięło swą nazwę od Lachów, czyli Polaków zamieszkujących te tereny.
Autorka zaprasza czytelnika w swoje ulubione strony, do rajskiej krainy, swojskiej, zielonej, poprzecinanej liniami rzek i kanałów. Kto raz odwiedził okolice Puszczy Białowieskiej, Augustowa, Tykocina czy Drohiczyna, ten wie, że tylko tam można zobaczyć dziką przyrodę, niezliczoną liczbę bocianich gwiazd, domy kryte strzechą i krzątające się wokół nich staruszki w kolorowych chustkach na głowie.
Tereny te zamieszkuje ludność wielokulturowa, prawosławna, muzułmańska, katolicka i żydowska. Tradycje religijne są kultywowane przez ostatnich mieszkańców maleńkich wiosek. Młodzi opuszczają pustkowie w poszukiwaniu edukacji i pracy. Przenoszą się do Białegostoku, albo osiedlają się w podmiejskich dzielnicach, takich jak Nowodworce czy Ogrodniczki.
Autorka opowiada o o ludziach, zwierzętach, ludowych zwyczajach. Czytelnik obserwuje codzienne, niespieszne czynności, zakupy w sklepie na kółkach, ludzi siedzących na ławeczkach przed domem, staruszki modlące się przy kapliczkach, dzieci oganiające się od wielkich gzów. Wszyscy się tu znają i wiedzą o sobie wszystko. Rytm dnia wytyczają modlitwy, prace w polu, karmienie zwierząt. Człowiek z wielkiego miasta potrzebuje trochę czasu, aby dopasować się do zwolnionego tempa życia.
Zwierzyńska rozmawia z lokalnymi działaczami o ochronie przyrody, spisuje historie starej babuleńki i kamiennej baby, dziadka co w deszczu kanie zbierał, chłopa porwanego przez UFO podczas dojenia krów, małpy wodnej i myśliwego co do krzyża strzelał. Na końcu zamieszcza relację z ostatnich wydarzeń przy granicy Białoruskiej.
Lektura ukazuje Podlasie w pełni. Fotografie autorki, wykonane o świcie, we mgle, o zmierzchu, pokazują uroki tej krainy.
Polecam. Oprawa miękka, klejona, kolorowe zdjęcia.
Broad Peak. Darowane życie
Błyskawica. Historia Wandy Traczyk-Stawskiej – żołnierza powstania warszawskiego
Hajland. Jak ćpają nasze dzieci
Autorki: Maria Banaszak, Agata Jankowska
Wydawnictwo Wielka Litera
dr Maria Banaszak jest certyfikowaną specjalistką psychoterapii uzależnień, psychoterapeutką poznawczo-behawioralna i badaczką społeczną. Pracuje w Ośrodku Leczenia, Terapii i Rehabilitacji Uzależnień Monar w Głoskowie. W książce udziela wywiadu dziennikarce i reportażystce – Agacie Jankowskiej.
Mówi o młodzieżowych sposobach na spędzanie wolnego czasu. Niezbędnym dodatkiem każdej imprezy jest alkohol i narkotyki. Wielu rodziców nie chce wiedzieć, co robią ich dzieci. Dają im nielimitowany dostęp do swoich kart kredytowych i wymagają tylko dobrych wyników w nauce. Niestety zabawy z używkami często kończą się depresją, stanami lękowymi, samookaleczeniem i próbą samobójczą.
„Projekt dziecko” jest porażką. Potomek zawiódł rodziców, nie spełnił ich oczekiwań i należy go odstawić do naprawy. To zestawienie korporacyjnego słownictwa z relacjami między najbliższymi ludźmi dobrze pokazuje, jak dorośli nie radzą sobie z uczuciami, zastępują je liczbami, tabelkami.
Wywierają presję na najmłodsze pokolenie, które potem jest zbyt zachłanne, bezwzględne, egoistyczne. Pokazują nie ciężką pracę nad osiągnięciem odpowiedniej formy, poziomu umiejętności, ale drogę na skróty. Towarzyszy temu zawsze wysoka dawka adrenaliny, ryzyka. Z czasem trzeba ją niestety zastąpić alkoholem i narkotykami. Dr Banaszak mówi o środowiskach, w których najczęściej dochodzi do kryzysu wychowawczego. Nie są to domy biedne i patologiczne, a coraz częściej środowiska inteligenckie.
Publikacja otwiera oczy rodzicom na wiele współczesnych problemów, uczy czym jest przemoc emocjonalna i ekonomiczna, nadopiekuńczość, wyręczanie dzieci, nadmierna zapobiegliwość. Okazuje się, że metodą bezstresowego wychowania wcale nie wychowaliśmy niezestresowanych dzieci.
Książka zainteresuje wychowawców, opiekunów i rodziców dzieci wchodzących w wiek dojrzewania. Dzięki niej czytelnik pozna mity związane z tak zwanymi miękkimi narkotykami, dowie się jakie są skutki zażywania substancji psychoaktywnych, nauczy się rozróżniać konopie od marihuany.
Polecam. Oprawa miękka, klejona.