Archiwum kategorii: LITERATURA FAKTU
Architektki. Czy kobiety zaprojektują lepsze miasta?
Autorka: Agata Twardoch
Wydawnictwo: WAB
Książka architektki, urbanistki, profesorki na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej, jak we wstępie zaznacza sama autorka, powstała ze złości, której genezą jest nierówne traktowania kobiet i mężczyzn w architekturze. Mężczyźni są bardziej doceniani i częściej nagradzani, choć w Polsce wśród studiujących na wydziałach architektury wyraźną przewagę mają kobiety. Autorka zamieściła 19 rozmów z 24 kobietami, aby pokazać ich spojrzenie na architekturę i urbanistykę, wizjonerstwo oraz osiągnięcia.
Książka została podzielona na cztery części. W pierwszej zatytułowanej „Miasto” rozmówczynie to głównie urbanistki, a tematy koncentrują się wokół planowania i rozwoju miast. „Budynki” ukazują postaci związane z projektowaniem architektonicznym, skupionym na fragmencie rzeczywistości lub wręcz pojedynczym obiekcie. Trzecia część nazwana „Obok” to rozmowy z architektkami wymykającymi się tradycyjnemu podziałowi odzwierciedlonemu w dwóch pierwszych częściach na urbanistów i architektów. Poznajemy tu osoby poszukujące własnych ścieżek w architekturze, wychodzące poza architektoniczne konwenanse. Ostatnia część „Słowo” to rozmowy z architektkami, które chcą wpływać na rzeczywistość poprzez badania, edukację, kształtowanie ludzkich postaw.
Ciekawa, inspirująca, pełna mądrych zdań książka, pokazująca sytuację kobiet w świecie architektury. Na końcu książki znajdują się krótkie biogramy bohaterek. Pozycja jest atrakcyjnie opracowana graficznie. Okładka utwardzona, klejona. Polecam.
Matka Boża z Laus
Autor: Serafino Tognetti
Wydawnictwo Esprit
Serafino Tognetti jest włoskim mnichem należącym do Wspólnoty Dzieci Bożych, rekolekcjonistą i autorem książek, głównie o tematyce maryjnej. Współpracował z włoskim Radiem Maryja. Od kilku lat mieszka w pustelni niedaleko Florencji.
O objawieniach Najświętszej Maryi Panny z Laus usłyszał przypadkiem. Maryja przez pięćdziesiąt cztery lata objawiała się tam niejakiej Benedykcie Rancurel, a właściwie Benoîte Rencurel (1647-1718) francuskiej tercjarce dominikańskiej, mistyczce, Czcigodnej Służebnicy Bożej Kościoła Katolickiego. Tognetti bardzo długo szukał informacji o objawieniach, natrafił jedynie na francuskie maszynopisy i naukowe teksty pokonferencyjne. Ich treść obfitowała w dane historyczne, topograficzne, które odwracały uwagę czytelnika od tematu. Autor postanowił zredagować materiał, zachowując historyczną dokładność. Nie dawała mu spokoju myśl, że nikt wcześniej nie wpadł na taki pomysł. W przeciwieństwie do pobliskiego La Salette, gdzie Maryja objawiła się tylko raz, 19 września 1846 roku, tutaj objawienia trwały ponad pół wieku.
Tognetti próbuje dociec dlaczego Laus owiane jest tajemnicą, analizuje wydarzenia z przełomu XVI i XVII wieku, wystąpienia Marcina Lutra, wojny domowe, starcia katolików z kalwinistami, objawienia w Guadalupe. Opisuje dzieciństwo Benedykty, wieś, w której mieszkała, chłopską społeczność, powszechny analfabetyzm. Prezentuje postaci kronikarzy, którzy spisywali historię objawień.
W 1665 roku Benedykta otrzymała dar wglądu w ludzkie serce oraz w koleje życia osób, z którymi się stykała. Laus zaczęło zyskiwać sławę miejsca nawróceń i uzdrowień. Cudu doznawały szczególnie osoby cierpiące na schorzenia oczu. Komisja kościelna zainteresowała się tymi wydarzeniami. Wezwała widzącą na przesłuchanie i zagroziła karą za kłamstwo. Wikariusz generalny żądał dowodów i otrzymał je. Gwałtowna burza zmusiła go do pozostania we wsi na noc. Wtedy właśnie jedna z modlących się w kaplicy kobieta odzyskała władzę w nogach po długoletniej chorobie.
Publikacja rzetelnie przygotowana, oddaje specyfikę epoki, pokazuje obiektywny obraz widzących, odróżniając ich od fałszywych mistyków.
Polecam szczególnie osobom zainteresowanym turystyką pielgrzymkową, bo Laus jest wyjątkowo kameralnym miejscem kultu.
Oprawa miękka, klejona.
A tam, cicho być! Biografia Bohdana Smolenia
Autorka: Katarzyna Olkowicz
Wydawnictwo Rebis
Autorką biografii jest Katarzyna Olkowicz – dziennikarka i reporterka związana między innymi z „Expressem Wieczornym” i prasą kobiecą.
W najnowszej publikacji opisuje życie i twórczość Bohdana Smolenia (1947-2016) – aktora, piosenkarza, satyryka, artysty kabaretowego i działacza społecznego. Urodził się w Bielsku-Białej, w artystycznej rodzinie. Był synem aktorki i konferansjera. Miał zaledwie pięć lat, gdy jego matka zachorowała na chorobę Heinego-Medina. Do końca życia była sparaliżowana, ale to nie przeszkodziło jej w kierowaniu domem, pilnowaniu dzieci, udzielaniu korepetycji. Ojciec tymczasem udawał, że wychodzi do pracy, a tak naprawdę oddawał się pijaństwu i hazardowi. Nigdy nie nawiązał dobrej relacji z dziećmi.
Bohdan Smoleń już we wczesnej młodości przejawiał talent aktorski. Był niewysoki, szczupły i raczej cichy, ale gdy się odzywał, rozbawiał wszystkich. Przez przypadek rozpoczął studia na Akademii Rolniczej, na wydziale Zootechnicznym. To pozwoliło mu później, w trudniejszych czasach, otworzyć sklep zoologiczny w Poznaniu. W 1969 roku założył z Andrzejem Pawłowskim kabaret „Pod Budą”. I tak zaczęła się jego kariera kabaretowa.
Ożenił się z Teresa Tyran i wkrótce urodził im się pierwszy syn, Maciej. A to oznaczało koniec studenckiego życia. Z akademika Smoleniowie przeprowadzili się do mieszkania w Nowej Hucie pod Krakowem. Byli dobrym małżeństwem, łączyła ich miłość do natury i zwierząt. Ale częste wyjazdy Bohdana sprawiły, że relacje między nimi zaczęły się psuć. Pojawiły się inne kobiety i alkohol.
Autorka przywołuje wspomnienia syna Macieja, przytacza relacje współpracowników i dalszych członków rodziny. Szczegółowo analizuje wydarzenia artystyczne z udziałem Smolenia: występy na festiwalach, zagraniczne tournée, sukcesy telewizyjne. Cytuje teksty piosenek, nazwiska, daty, tytuły programów. Opisuje walkę z cenzurą.
W gronie przyjaciół i bliskich znajomych bohatera pojawiają się takie nazwiska, jak Krzysztof Jaślar, Zenon Laskowik, Wojciech Młynarski, Olga Lipińska, Rudi Schuberth, Zbigniew Wodecki i Krzysztof Krawczyk.
Książka prezentuje barwne życie satyryka w siermiężnej, komunistycznej Polsce. Czytelnik poznaje inne oblicze artysty, ojca, męża, zoologa. Olkowicz spisuje także smutną historię samobójczej śmierci średniego syna Piotra, a potem żony Teresy, powolne odchodzenie Smolenia, zamykanie się w sobie, ucieczkę od ludzi w świat jego ukochanych zwierząt.
Publikacja napisana dobrze, treść ułożona chronologicznie, podana z umiarem i szacunkiem do rodziny i przyjaciół artysty.
W poprzednich przeglądach omawialiśmy tej autorki „ Nietypowy mundurowy” (p. 21/2021).
Polecam. Oprawa twarda, szyta.