Archiwa tagu: Wydawnictwo Esteri
„Szkoła dla wilczków”
„Wielki zły wilk i 14 małych wilczków”
Autorka: Christine Neumann-Villemin
Ilustrator: David B. Draper
Wydawnictwo: Esteri
Christine Naumann-Villemin jest francuską pisarką, logopedką. W jej najnowszej książce wielki zły wilk uczy swoje dzieci jak schwytać Czerwonego Kapturka. Małe wilczki ostrzą sobie pazurki. Tylko najmłodsza Loulette nie może wyruszyć na poszukiwania, bo tata uważa, że jest jeszcze za mała. Ma przynieść z lasu grzyby.
Tymczasem w lesie spotyka właśnie Czerwonego Kapturka i ucina sobie z nim miłą pogawędkę. Pędem wraca do swojego rodzeństwa, żeby się pochwalić, ale nikt jej nie wierzy. Każą jej przynieść słoik masła od Kapturka. Przynosi. Każą jej znaleźć babcię. Znajduje. Każą jej przyprowadzić babcię, więc pędzi do jej domku. Ale jest już zbyt zmęczona. Zjada pyszne ciasto, bawi się z Kapturkiem i zasypia. Wieczorem wraca do swojej wilczej rodziny, która niczego się nie domyśla. Mała wilczyca Loulette jest od tej chwili przyjaciółką babci i Czerwonego Kapturka.
Wszystko dobrze się kończy, jak to w bajkach. Nawiązanie do klasycznej opowieści o Czerwonym Kapturku jest bardzo oryginalne. Wszyscy znają tę historyjkę, a przecież tyle rzeczy może się jeszcze wydarzyć w lesie. Wilki nie znajdą Kapturka, albo zaprzyjaźnią się z Kapturkiem, nikt nikogo nie zje, nie ma myśliwego, a babcia wcale nie jest chora. Ilustracje Davida B. Drapera, wykonane tradycyjną techniką malarską, świetnie oddają klimat bajeczki. Książkę można podarować najmłodszym czytelnikom. Może okazać się pomocna w zajęciach z logopedą, ze względu na „sepleniące” fragmenty, wypowiadane przez małą Loulette. Oprawa twarda, szyta, klejona, kredowy papier, większy format.
„Kto uratuje wiewióra?”
Autorka: Géraldine Collet
Ilustrator: Sébastien Chebret
Wydawnictwo: Esteri
Poziom czytelniczy: BD 0
Géraldine Collet jest francuską pisarką, autorką literatury dziecięcej i młodzieżowej. Z Sébastienem Chebretem stworzyła doskonały duet twórczy. Jej opowieść jest jak bajka, prosta i z morałem, a jego ilustracje są jak dobra kreskówka, krótka i bardzo śmieszna.
Wiewiór cichutko obserwuje jak wilk zjada sobie różne zwierzątka. Nie przeszkadza mu to za bardzo. Dopiero kiedy sięga po orzeszki, naprawdę się denerwuje. Zaczyna protestować. Rozwścieczony i głodny wilk chętniej zje Wiewióra niż orzeszki. Ten ucieka i żegna się już z życiem, bo wie, że nikt nie stanie w jego obronie. Las jest przecież pusty.
Tymczasem z norek wychodzą małe zwierzątka i przepędzają złoczyńcę. Wiewiór już teraz wie, że trzeba reagować, kiedy komuś dzieje się krzywda. To bardzo pouczająca historyjka, która spodoba się najmłodszym czytelnikom, nie dużo treści, świetne ilustracje, bardzo dobre tłumaczenie, oddające specyficzny styl francuskiej literatury dla dzieci.
Oprawa twarda, szyta, papier kredowy, większy format.