Archiwum autora: Radosław Pulkowski

Spotkanie autorskie z Czesławem Witkowskim wokół książki „Garnizon Warszawa. Życie wojskowe przedwojennej stolicy”

27 lutego 2025 roku w Bibliotece na Koszykowej odbyło się spotkanie autorskie z Czesławem Witkowskim, autorem książki pt.: „Garnizon Warszawa. Życie wojskowe przedwojennej stolicy”. Spotkanie poprowadził Piotr Kitrasiewicz.

Przedwojenna Warszawa była miejscem stacjonowania wielu oddziałów wojskowych oraz działania licznych instytucji i zakładów wojskowych. Warszawski garnizon należał do największych i najbardziej prestiżowych w ówczesnej Polsce. Jego wyjątkowość wynikała przede wszystkim z jego stołecznego charakteru. Codzienne funkcjonowanie oddziałów wojskowej załogi garnizonu przeplatane było uczestnictwem w licznych uroczystościach o charakterze centralnym, okręgowym i lokalnym. Żołnierze garnizonu byli również świadkami licznych wydarzeń, które przeszły do historii miasta. Towarzyszyli mu od momentu narodzin polskiej państwowości w listopadzie 1918 roku aż do obrony miasta we wrześniu 1939 roku.

Książka „Garnizon Warszawa. Życie wojskowe przedwojennej stolicy” ma charakter swoistego kalejdoskopu prezentującego warszawski garnizon w całej złożoności. Począwszy od ukazania jego tradycji i okoliczności odrodzenia u progu II Rzeczypospolitej poprzez zaprezentowanie bogactwa istniejących na jego obszarze różnorodnych podmiotów wojskowych aż po przedstawienie wielu aspektów jego codziennego funkcjonowania. Oprócz istotnej wiedzy czytelnik pozna cytaty ze źródeł historycznych, adresy instytucji wojskowych, personalia osób związanych z garnizonem oraz liczne ciekawostki. Dodatkowym walorem książki są liczne fotografie (ok. 200), prezentujące codzienność życia garnizonowego.

Książka przeznaczona jest dla licznego grona pasjonatów historii Warszawy, dziejów wojskowości oraz II Rzeczpospolitej. Stanowi ważne uzupełninie wiedzy historycznej o wątki dotyczące życia wojskowego, np. dane adresowe mogą zachęcać do organizowania wycieczek śladami przedwojennego warszawskiego garnizonu.

Czesław Witkowski – doktor nauk humanistycznych; absolwent Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego; specjalizuje się w historii wojskowości polskiej pierwszej połowy XX wieku, w szczególności organizacją terytorialną Wojska Polskiego w Warszawie i na obszarze Mazowsza. Autor licznych artykułów poświęconych m.in. funkcjonowaniu przedwojennej administracji wojskowej, działalności organizacji paramilitarnych, roli wojska w życiu społeczno-politycznym i biografistyce wojskowej oraz kilku książek, m.in. „Majowy zamach stanu”, „71 pułk piechoty w latach 1918–1939”, „Ze strzelnicy na raut”.

Premiera na Koszykowej: Spotkanie z Izabelą Janiszewską

25 lutego w Bibliotece na Koszykowej odbyło się pierwsze w 2025 roku spotkanie autorskie z cyklu „Premiera na Koszykowej”. Naszym gościem była Izabela Janiszewska – autorka znakomitych powieści gatunkowych. Pisarka zasłynęła bestsellerową trylogią kryminalną o komisarzu Brunonie Wilczyńskim i dziennikarce Larysie Luboń – „Wrzask” (2020), „Histeria” (2020), „Amok” (2021). Talentu dowiodła w kolejnych tytułach, pisanych już poza wspomnianym cyklem: „Niewybaczalne” (2021), „Apartament” (2022), „Ludzie z mgły” (2023), „W szponach” (2023), „Noc kłamstw” (2024). Izabela Janiszewska doskonale odnajduje się zarówno w rozwijaniu tych samych postaci z powieści na powieść, jak i w tworzeniu fabuł zamkniętych w ramach jednej książki. W swoich dziełach klarownie łączy elementy sensacji, kryminału i thrillera, potrafi czerpać z autentycznych historii, które podporządkowuje fabule.

Najnowsza powieść pt. „Wrzenie” (CZWARTA STRONA Grupa Wydawnictwa Poznańskiego, 2025) łączy dwa twórcze oblicza pisarki. Oto bowiem w zupełnie nowej historii pojawia się dawno niewidziana bohaterka, o której była już mowa – Larysa Luboń. Tym razem nie występuje jednak w roli dziennikarki śledczej – przynajmniej nie od razu. Spełnia się jako nocna taksówkarka. Dokąd zaprowadzi ją kolejny, może ostatni kurs?

Spotkanie z autorką poprowadził dr Paweł Jaskulski.

„Autentyczność to jednak potworna klisza” – spotkanie z Ignacym Karpowiczem

20 lutego gościem Biblioteki na Koszykowej był Ignacy Karpowicz, który bardzo nie lubi, kiedy nazywa się go „jednym z najciekawszych współczesnych pisarzy”, choć jest nim niewątpliwie. Na swoim prozatorskim koncie ma już dziesięć książek (zadebiutował w 2006 powieścią „Niehalo”, ostatnia, „Ludzie z nieba”, ukazała się w 2024 roku), w których eksploruje różne światy, od Podlasia, przez Etiopię i Olimp po dystopijną Polskę przyszłości, i prowadzi spektakularne eksperymenty językowe. Inspiracji do napisania „Ludzi z nieba” dostarczyły mu biografie legendarnych lotników – Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury.

Z pisarzem na temat najnowszej powieści, ale też relacji między prawdą a zmyśleniem, prawach do cudzych i własnych życiorysów oraz o wielu innych rzeczach porozmawiała literaturoznawczyni i krytyczka literacka Katarzyna Sawicka-Mierzyńska.

Debata filmoznawcza: Ciągła prosperita, mała stabilizacja czy pełzająca recesja? Jaki jest stan polskiego kina?

Jak właściwie jest ze współczesnym polskim kinem, dobrze? Parafrazując Skrybę z „Asteriksa i Obeliksa” należałoby pewnie odpowiedzieć: „Nie ma tak, że dobrze albo niedobrze”. Z jednej strony rodzime filmy wciąż bywają doceniane na festiwalach i lądują na oscarowych shortlistach, a z drugiej nadszarpnęły zaufanie widowni, która odpływa z kin do streamingu, a także krytyki zarzucającej twórcom schematyczność i brak skłonności od eksperymentowania. Skąd biorą się te problemy i jak sobie z nimi poradzić? W czym, niezależnie od bolączek, tkwi siła polskiego kina i gdzie upatrywać szans na rozwój jego potencjału? Na te i inne pytania spróbowaliśmy odpowiedzieć w towarzystwie znakomitych gości – dyrektorki artystycznej FPFF w Gdyni Joanny Łapińskiej oraz pisarza i dziennikarza Krzysztofa Vargi. Rozmowę poprowadził krytyk filmowy Piotr Czerkawski. Wydarzenie odbyło się 24 stycznia 2025 roku o godzinie 18:00 w sali im. Stanisławów Kierbedziów.

Samotni, smutni, zmęczeni. Czego potrzebują dziś dzieci i nastolatki i czy książki mogą im w tym pomóc

25 czerwca 2025 w naszej Bibliotece odbyły się warsztaty dla bibliotekarzy, które przeprowadziła Roksana Jędrzejewska-Wróbel, autorka cenionych i lubianych przez czytelników książek dla dzieci i młodzieży.

Jak rozmawiać z dziećmi o emocjach i współczesnym świecie? Czy literatura dla młodzieży ma jeszcze sens? Jak sprawić, żeby książka stała się pretekstem do rozmowy? Warsztaty oparte były o książki autorstwa Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel – te z serii „Siedem szczęśliwych. Baśnie nie dość znane” oraz powieści „Stan splątania” i „W krainie snów”.

Warszawskie puzzle. Zagrajmy na Koszykowej – gra terenowa

18 czerwca 2025 roku w naszej Bibliotece odbyły się warsztaty z tworzenia gier miejskich, a po nich bibliotekarze wzięli udział w prawdziwej grze WARSZAWSKIE PUZZLE. Warsztaty i grę poprowadził Mark Westin (Imprezart). Autorką zdjęć z przebiegu gry miejskiej jest Monika Westin.

fot. Monika Westin

Aktywności… i KROPKA. Warsztaty i scenariusze zajęć dla bibliotekarzy

6 czerwca w Bibliotece na Koszykowej odbyły się zajęcia zatytułowane „Aktywności… i KROPKA. Warsztaty i scenariusze zajęć dla bibliotekarzy”. Warsztaty zorganizowane przez nas we współpracy z wydawnictwem Kropka poprowadziła Agnieszka Kownatka-Ruszkowska – miłośniczka literatury dla dzieci i młodzieży, finalistka konkursu Nauczyciel Jutr@ i nauczycielka bibliotekarka w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej w Warszawie, a także członkini Polskiego Towarzystwa Biblioterapeutycznego.

Roślinna spiżarnia

Autorka: Katarzyna Mikulska
Wydawnictwo: Pascal

Kolejna książka zielarki, edukatorki i organizatorki różnego rodzaju leśnych warsztatów. Ostatnio na naszej liście gościła z publikacją „Leśna kuchnia. Jak bezpiecznie i smacznie gotować z leśnych roślin” (przegląd 17/2021). Tym razem Mikulska proponuje czytelnikom pomysły na przyprawy i różnego rodzaju przetwory z dziko rosnących roślin. W książce znajdziemy mnóstwo prostych przepisów m.in. na kiszonki, syropy, pasty, konfitury, kawy, octy, słodycze, przeciery i nalewki na bazie roślin (i grzybów), które można spotkać podczas spacerów po lasach i łąkach, a często nawet w przydomowych ogródkach. Oprócz przepisów publikacja zawiera obszerny zielnik kulinarny, w którym przedstawiono podstawowe informacje o roślinach, na bazie których można przygotować przetwory. Przepisy przedstawione przez Mikulską są bardzo konkretne i nieprzegadane – pewnie również dlatego jest ich bardzo dużo. Mimo że zdjęć w publikacji nie brakuje, tylko niektóre z przepisów opatrzone są fotografią. I nic dziwnego, bo na pewno znacznie wydłużyło by to tę i tak liczącą ponad 250 stron publikację. „Roślinna spiżarnia” to książka, którą jak najbardziej warto polecać osobom zainteresowanym tematem, a z racji, że z roku na rok przybywa ludzi zainteresowanych najróżniejszymi formami „powrotu do natury”, może warto byłoby mieć tę publikacje w bibliotece? Stanowi ona przecież nie tylko ciekawostkę, ale także zaproszenie do przygody. Oprawa miękka, klejona, ze skrzydełkami. Kredowy papier.

Play Nice. Powstanie, upadek i przyszłość Blizzarda

Autor: Jason Schreier
Wydawnictwo: SQN

Jason Schreier to publikujący w najlepszych amerykańskich tytułach prasowych dziennikarz specjalizujący się w branży gier komputerowych. I to taki, który bardziej niż pisaniem o samych grach, wsławił się ukazywaniem świata ich twórców, a w szczególności śledzeniem toczących go problemów i obecnych w nim nadużyć. Wcześniej polecaliśmy już jego książkę poświęconą powszechności toksycznych warunków pracy w branży gamingowej – zatytułowana była „Wciśnij reset” i omawialiśmy ją podczas przeglądu 6 w 2022 roku.

Tym razem Schreier postanowił opowiedzieć historię studia Blizzard – prawdziwej branżowej legendy, która odpowiada za tak kultowe serie gier jak „Warcraft”, „Starcraft” czy „Diablo”. Niestety w ponad trzydziestoletniej historii firmy nie brakowało ciemnych momentów – od typowego dla branży zmuszania pracowników do pracy ponad miarę, aż po przypadki oskarżeń o molestowanie seksualne. Blizzard na przestrzeni lat borykał się również z perturbacjami czysto biznesowymi, czasami notując sukcesy finansowe, a innym razem znajdując się blisko dna (był zresztą kilkukrotnie przejmowany przez różne podmioty). Historię firmy opowiada Schreier niemal od środka, bo na podstawie dosłownie setek wywiadów z byłymi i obecnymi pracownikami. Książka jest jednak w takim samym stopniu opowieścią o problemach, jak historią o twórczej pasji. Nie byłoby to możliwe, gdyby autor szczerze nie kochał gier i nie posiadł umiejętności pisania o nich – bo o samych produkcjach Blizzarda, a zatem tym, co dla większości graczy najważniejsze, również dowiemy się z książki wielu ciekawostek.

Książka Jasona Schreiera to próbka dziennikarstwa na światowym poziomie, tyle tylko, że dotyczącego specyficznego tematu, który nie każdego zainteresuje. Do polecenia fanom interaktywnej rozrywki, którzy nie tylko lubią grać w gry, ale też od czasu do czasu poczytać o tym, jak one powstają. Jeśli chodzi o minusy, to w książce zdarzają się wpadki redaktorsko-korektorskie, które mogą drażnić, ale raczej nie zaważą na ocenie całości. Oprawa miękka, klejona, ze skrzydełkami.

Ebba i Gawron. Pirackie lato

Autorka: Frida Nilsson
Ilustratorka: Anke Kuhl
Wydawnictwo: Dwie Siostry
Poziom czytelniczy: BD II

„Pirackie lato” to druga powieść ze szwedzkiego cyklu o dziewczynce Ebbie i jej przyjacielu Gawronie. Pierwszą, zatytułowaną „Szalona wyprawa”, polecałem podczas przeglądu 15 w 2024 roku. Oś fabularną poprzedniej części stanowiła pełna przygód wakacyjna podróż Ebby i Gawrona w poszukiwaniu rodziców tego drugiego. Przyjaciele trafili aż do Norwegii, gdzie w końcu udało im się ich odnaleźć. W finale nie tylko okazało się, że Gawron jest Norwegiem, ale też, że woli zostać z rodzicami, zamiast wracać z Ebbą do Szwecji. Oczywiście wprawiło to dziewczynkę w ogromny smutek, bowiem bez Gawrona nie wyobrażała sobie życia.

Otwierając drugą powieść z cyklu czytelnik zastaje Ebbę smutną. Rozpoczęły się kolejne wakacje, ale bez Gawrona nie ma się ona z czego cieszyć. Jej radość i zaskoczenie nie mają granic, kiedy pewnego wieczora odbiera telefon, a po drugiej stronie słyszy swojego najlepszego przyjaciela, który prosi ją, by wyszła po niego na dworzec. Okazuje się, że Gawron ma plan na wakacje – chce popłynąć na należące do Finlandii Wyspy Alandzkie w poszukiwaniu piratów (właściwie nie wiadomo dlaczego jest pewien, że ich tam znajdzie), a przy okazji objechać archipelag na rowerze. Przed wyjazdem dostał bowiem od rodziców nowy, piękny, trójkołowy rower.

Przyjaciele rzeczywiście udają się na Wyspy Alandzkie, ale tak naprawdę wcale nie spotkają tam piratów. Zamiast tego, tak jak w poprzedniej książce, wpadają w wir przygód. Na archipelag płyną promem, przypominający pirata mężczyzna kradnie rower Gawrona (tak przynajmniej im się wydaje), w poszukiwaniu pieniędzy na wyżywienie trafiają do pewnego pensjonatu, w którym pracuje się naprawdę ciężko, rzeźbią wotywną figurę przypominającą rower Gawrona (oczywiście w intencji znalezienia go), a w końcu sami zostają upamiętnieni na innej rzeźbie i pomagają spotkać się rodzeństwu, które nie widziało się od naprawdę wielu lat… Na końcu zaś okazuje się, że Gawronowi trochę znudziło się mieszkanie z rodzicami i chciałby zostać z Ebbą także po wakacjach.

Ogólnie rzecz biorąc powieść wydała mi się nieco gorsza niż pierwsza część przygód dwojga przyjaciół – nieco mniej śmieszna i nie aż tak rozbrajająco łobuzerska. Wciąż jednak godna polecenia jako bardzo przyjemna, wciągająca lektura dla dzieci w wieku mniej więcej 9-10 lat. Warto mieć ją w bibliotece, koniecznie razem z częścią pierwszą. Oprawa twarda, szyta.

Koszykowa dla Bibliotekarza

Witryna przeznaczona dla bibliotekarzy z bibliotek publicznych Mazowsza