Archiwa tagu: siostrzeństwo

Siostro

Autorka: Jaga Słowińska
Wydawnictwo Ha!Art

Niezwykle metaforyczna opowieść o życiu, zatraceniu własnej tożsamości i odzyskiwaniu jej, o toksycznej miłości, stracie i siostrzeństwie. Wszystko to autorka zawarła na niemal 70 stronach prozy poetyckiej dając czytelnikowi duże pole interpretacyjne. Autorka tworzy zdania bogate w przekazie, pełne leśnych metafor. Antropomorfizuje las, wiatr, wodę, drzewa i owoce. Skupia się na szczegółach i ulotności, strukturze powierzchni i kolorach. Używa zdrobnień, pasujących do czułych opisów przyrody i relacji.

Jaga Słowińska to ilustratorka i początkująca pisarka. W 2021 r. zadebiutowała powieścią „Czarnolas” (nie pojawiła się na przeglądzie). „Siostro” opisuje losy Zuszki, która jest lasem. Zakochuje się ona w Wiśni. Ten, z biegiem czasu skupia się wyłącznie na tym, by brać od Zuszki to, co w niej najlepsze – pozbawia ją kolejnych i kolejnych drzew, by się bogacić. Zuszka oszołomiona miłością długo nie ma siły mu się przeciwstawić, aż w końcu dzięki pomocy Maliny stawia granicę. Odzyskuje niezależność i choć długo nie może dojść do siebie, to ostatecznie wstaje i żyje. Żyje i z powrotem pięknieje.

Książka spodoba się fanom prozy poetyckiej i czytelnikom, lubiącym historie słodko-gorzkie. Gorąco polecam. Oprawa miękka, klejona.

Nim dojrzeją maliny

Autorka: Eugenia Kuzniecowa
Wydawnictwo: Znak
Kraków 2023

„Nim dojrzeją maliny” to bardzo udany debiut młodej ukraińskiej autorki. Powieść nagrodzono w ubiegłym roku wyróżnieniem Europejskiej Nagrody Literackiej. Tematem jest powrót do lat dziecięcych i przestrzeni, w której można – gdy jest nam źle – ukryć się na chwilę, by odzyskać wiarę we własne możliwości. Warto zauważyć, że książka powstała przed wybuchem wojny, jednak dziś niektóre akcenty wybrzmiewają mocniej niż zaplanowano. Bezpieczny dom, który leży w centrum świata przedstawionego powieści, można w pełni docenić jedynie wtedy, gdy jego istnienie staje się zagrożone. Tenże dom stanowi punkt odniesienia dla wszystkich bohaterek utworu, które wyruszają w świat, by żyć własnym życiem, lecz w trudnych momentach zawsze będą do domu wracać. Tak dzieje się i tym razem.

Gdzie zatem stoi dom dzieciństwa? – za wsią, pod lasem, w sadzie – gdzieś poza czasem i przestrzenią, wydaje się jednocześnie rzeczywisty i oniryczny. Realizm magiczny, który czaruje czytelnika od pierwszych stron utworu, przejawia się nie tylko w występujących co jakiś czas scenach z pogranicza jawy i snu, ale przede wszystkim w elementach świata przyrody: bluszczu gęsto oplatającym ściany i okna, krzakach zarastających ścieżki w ogrodzie, rzece połykającej zachodzące słońce i w szarości, która powoli gasi światło letniego wieczoru. Dom dzieciństwa to nie tylko budynek, to także babcia gotowa ukryć przed światem, nakarmić, doradzić oraz wysłuchać, dlatego u progu lata przyjeżdżają do niej trzy młode kobiety, wnuczki, a każda stoi na życiowym zakręcie. Bohaterki pragną schronić się tu na chwilę, by odwlec trudne decyzje, które muszę podjąć. Niestety wakacje u babci nie są wakacjami od życia, chociaż czas spędzony na z pozoru leniwych rozmowach i codziennej krzątaninie, w gronie kobiet połączonych międzypokoleniową więzią, nigdy nie jest czasem straconym. Bohaterki pomagają sobie nawzajem. Kobieca mądrość, wsparcie i troska są przekazywane pomiędzy słowami, a właściwy dialog odbywa się w ciszy, za pośrednictwem spojrzeń i ciepłych gestów.

„Nim dojrzeją maliny” to wciągająca, hipnotyzująca historia jednego lata, które płynie spokojnie, choć nie beztrosko, bo od początku wiadomo, że kiedyś musi się skończyć. Autorka adresata literackiej wypowiedzi szuka wśród kobiet, a jej powieść ma smak słodko-gorzki – warto spróbować. Książka bawi i wzrusza do łez, lecz co najważniejsze, podnosi na duchu, nie zostawia bez pokrzepienia czy dobrego słowa. Gorąco polecam. Oprawa miękka, klejona.

Czytaj dalej →

Śpiący rycerze. Baśń o wspólnocie

Autorka: Roksana Jędrzejewska-Wróbel
Ilustratorka: Marianna Oklejak
Wydawnictwo: Bajka
Warszawa 2023
Poziom: BD II

„Śpiący rycerze” to siódma książka dla dzieci, wydana w serii „Siedem szczęśliwych. Baśnie nie dość znane” – ostatnio na liście szósty tom serii „Kije samobije” (P. 4/23). Najnowsza część porusza problem osamotnienia i bezsilności. Główna bohaterka, Ronja, obdarzona darem uważności i empatii, widzi więcej niż inni. Talent, który posiada, powoduje, że dziewczynka czuje się nierozumiana przez otoczenie i samotna. Pewnego dnia Ronja zauważa, że morze płonie. Bohaterka ostrzega przed niebezpieczeństwem dorosłych, jednak żaden z nich nie reaguje adekwatnie do zagrożenia. Bierność otoczenia początkowo wywołuje u Ronj rozpacz, jednak później motywuje do działania. Co może zrobić mała dziewczynka, by zmienić świat? Nie poddawać się, mimo krytyki innych ludzi. Efekt może okazać się zaskakujący.

Książeczka niesie mądre i krzepiące przesłanie o sile, jaką daje przyjaźń, wspólnota i zjednoczenie w działaniu. Autorka dyskretnie przemyca do opowiadania ideę siostrzeństwa, a także równości płci. Postulowana wolność od stereotypów, krzywdzących w równym stopniu postrzegane jako słabe dziewczynki, jak i chłopców pozbawionych prawa do wrażliwości czy łez, łączy się z wplecionym w tekst ludowym motywem śpiących rycerzy. Zgodnie z legendą, obudzą się wtedy, gdy trzeba będzie bronić polskiej ziemi. Być może ten czas już nadszedł, tylko zagrożenie jest inne od spodziewanego?

Książeczka w twardej i szytej oprawie, może wizualnie spodobać się miłośnikom kultowej serii książeczek o Basi z powodu znanej i lubianej kreski Marianny Oklejak. Bardzo polecam.