Archiwa tagu: literatura piękna dla dorosłych
„A gdyby tak ze świata zniknęły koty?”
„Absolutnie fantastyczna sprawa”
„Wspaniali jesteśmy tylko przez chwilę”
„Zabójcza przyjaźń”
„Lina”
Autorka: Sara Antczak
Wydawnictwo Kobiece
To trzecia powieść Sary Antczak. Z wykształcenia jest dziennikarką. Mieszka we Wrocławiu. Bohaterką „Liny” jest Nina. Bardzo po woli poznajemy jej historię. Dowiadujemy się, że wychowywała się w domu dziecka, doświadczyła wiele zła ze strony opiekunów i rówieśników. Jest już pełnoletnia i wynajmuje pokój w biedniejszej dzielnicy Wrocławia. Jej współlokatorzy organizują huczne imprezy, na których nie brakuje alkoholu i narkotyków. Nina chce być inna. Chce wydostać się z bagna. Jej sposobem na lęk i beznadzieję jest wspinaczka. Postanawia, że będzie najlepsza i dostanie się do klubu prowadzonego przez znanego alpinistę.
Autorka bardzo umiejętnie wplata w swoją opowieść wątki biograficzne słynnych alpinistów. Dla wielu z nich sport był jedyną szansą na wyjście z nałogu, uporanie się z trudną przeszłością. Tak było na przykład z Tomaszem Mackiewiczem. Książka Antczak jest przez to bardziej realna, bliższa czytelnikowi. Autorka buduje napięcie, pisze dobre dialogi, wprowadza fachowe określenia, nazwy. Nie ma tu ckliwych romansów i wymuszonej sensacji. Widać, że wspinaczka jest częścią codzienności Sary Antczak. Jest to znakomity temat do rozważań na temat życia. Chociaż bywa ciężko, nie można się poddawać. Taki jest morał z tej opowieści. Lektura jest bardzo wciągająca. Spodoba się młodym czytelnikom, poczatkującym alpinistom oraz wszystkim miłośnikom sportu. Polecam. Oprawa miękka, klejona.
„Co się skrywa między nami?”
Autor: John Marrs
Wydawnictwo: Burda Książki
John Marrs jest brytyjskim dziennikarzem. Pracował dla najlepszych tytułów prasowych, prowadził wywiady ze znanymi ludźmi. Pewnego dnia postanowił zostać pisarzem. „Co się skrywa między nami” to jego siódma książka. Wcześniej przetłumaczono na język polski „Dopasownych”.
Pierwsze kilkadziesiąt stron to lekka opowieść o matce i córce. Maggie jest już stara i ma problemy z chodzeniem. Mieszka na strychu rodzinnego domu. Nie wychodzi na zewnątrz. Całymi godzinami wpatruje się w okno, podgląda życie sąsiadów, wspomina dawne czasy. Kiedyś mieszkała w ładnej dzielnicy. Dzisiaj każdy dom jest inny i jest tu brzydko.
Nina zajmuje się matką, gotuje jej obiady, pomaga w prostych czynnościach, ale w powietrzu wisi jakiś zadawniony konflikt. Maggie boi się córki. Nina tylko udaje miłą. Pracuje w bibliotece, z której regularnie wykrada książki. Zanosi je matce, ale nie robi tego z troski. Mści się na niej w wyjątkowo perfidny sposób. Najwyraźniej obwinia matkę za wszystkie swoje niepowodzenia.
Maggie też nie jest bez skazy. Popełniła wiele błędów w życiu. Nie wiemy, czy kierowała się tylko miłością, wyręczając córkę w podejmowaniu ważnych decyzji. Autor doskonale wciela się w poszczególne postacie, odgaduje ich uczucia, myśli, intencje. Dokonuje wnikliwej analizy psychologicznej swoich bohaterek. Genialnie opisuje rzeczywistość, wnętrza, ludzi, przedmioty. W tej opowieści każda rzecz gra swoją rolę.
To mistrzowsko napisana książka. Kiedy cofamy się w czasie o dwadzieścia pięć lat i narratorką staje się mała dziewczynka, autor umiejętnie zmienia styl. Czytelnik spodziewa się, że w każdej chwili sielankowy obraz rodziny może zmienić się w koszmar. Pierwszym sygnałem jest łańcuch, którym Nina przypina starą matkę. Dreszcze przechodzą nam po plecach, a jednak ta historia mogła wydarzyć się naprawdę. Świetnie napisane dialogi, narracja prowadzona zamiennie przez dwie główne bohaterki, co jest typowe dla tego gatunku. Idealna historia do stworzenia scenariusza filmowego. Gorąco polecam, szczególnie bibliotekarzom, bo znajdziemy tu bardzo trafne spostrzeżenia, dotyczące pracy w bibliotece. Oprawa miękka, klejona.
„Moja droga Emmie Blue”
„Później”
