Archiwa tagu: Katarzyna Ryrych

Katarzyna Ryrych, „Gry zstępne”

Gry zstępne

Katarzyna Ryrych, „Gry zstępne”Autor: Katarzyna Ryrych
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Katarzyna Ryrych jest znana przede wszystkim jako autorka cenionych książek dla dzieci i młodzieży, a także historyczno-obyczajowych sag rodzinnych, np. „Kobiety z rodziny Wierzbickich”. Ostatnio na naszej liście pojawiła się z powieścią „Czerwona pełnia” (przegląd 15/2024). „Gry zstępne” są książką należącą do nieco innego porządku – to napisana z humorem powieść obyczajowa kierowana przede wszystkim do osób starszych albo zbliżających się do podeszłego wieku.

Jej główną bohaterką jest Michalina, czyli kobieta, która postanawia z własnej woli zamieszkać na jakiś czas w tzw. domu seniora. Bohaterka przez lata miała ze swoją bliską przyjaciółką Lidią wyłącznie korespondencyjny kontakt, jednak chociaż nie widziały się od dawna, kobiety wiedziały o sobie nawzajem bardzo dużo i wciąż znały się świetnie. W niedawnym liście Lidia napisała, że choruje na nowotwór i niedługo umrze, a Michalina niewiele myśląc postanowiła pojechać do domu seniora, w którym jej przyjaciółka mieszka, by spędzić z nią czas, który jej pozostał. Już pierwszego dnia pobytu główna bohaterka poznaje także innych mieszkańców tzw. Wschodniego Skrzydła tego przybytku, a są to postaci wyraziste i nieszablonowe. Należą do nich m.in. podstarzały bon vivant Hrabia, wciąż fascynująca była baletnica, Taxi Driver, czyli mężczyzna, który kiedyś był taksówkarzem w Stanach Zjednoczonych, a teraz wyczynowo jeździ na wózku inwalidzkim czy Bonnie i Clyde – para staruszków, którzy zakochali się w sobie właśnie podczas pobytu w domu seniora. Problem w tym, że Clyde ma żonę, w dodatku taką, która przebywa w szpitalu psychiatrycznym… Jak nietrudno się domyślić, ci i inni mieszkańcy domu seniora są pełni życia nawet mimo tego, że coraz bliżej im do śmierci – całymi dniami z zapałem dyskutują na mniej i bardziej poważne tematy, bawią się, śmieją i dokazują. A za sobą mają długą i bogatą przeszłość, co czyni ich tym bardziej interesującymi ludźmi.

Powieść Katarzyny Ryrych napisana jest swobodnym stylem i przepełniona humorem, który może trafić do starszych czytelników – czasami inteligentnym, innym razem nieco rubasznym. Z kolei jej główną myśl przewodnią, mówiącą o tym, że warto cieszyć się życiem nawet w obliczu starości i śmierci, można tylko pochwalić. „Gry zstępne” to zręczna, lekka i dowcipna obyczajówka skierowana do czytelników konkretnego typu. Jestem przekonany, że większości z nich się spodoba, więc polecam ją jako zakup biblioteczny. Oprawa miękka, klejona, ze skrzydełkami.

Będę jak Patron

Autorka: Katarzyna Ryrych
Ilustratorka: Katarzyna Sadowska
Wydawnictwo: Czytelnia
Konin 2022
Poziom: BD I/II

Cały rok minął od wybuchu wojny na Ukrainie. Konflikt zbrojny wciąż trwa i stanowi przedmiot uwagi dorosłych, ale dociera także do świadomości dzieci, które nie zawsze mają z kim o tym porozmawiać… bo i temat nie należy do najłatwiejszych, a właśnie w takich specjalizuje się autorka książki „Będę jak Patron”. Pisarka może pochwalić się bardzo dużym dorobkiem literatury, skierowanej głównie do młodzieży oraz dzieci, choć akurat ostatnio na liście prezentowaliśmy jej książkę dla dorosłych odbiorców „Drugi raz do tej samej rzeki” (P. 2/23).

„Będę jak Patron” opowiada o wojnie, która staje się dramatem nie tylko dla ludzi, ale również dla zwierząt, dlatego w rolę narratora wciela się szczeniak Mikrus. Ludzka i psia rodzina opuszcza dom z powodu walk, toczących się w okolicy, a piesek przez przypadek wypada z auta i zostaje w rodzinnej miejscowości. Towarzyszy mu kot Mykita, który – jak to kot – sam zadecydował o swoim losie i nie pozwolił się wywieźć w nieznane. Mikrus boi się wojny i zmian, które zachodzą w jego uporządkowanym dotąd świecie, ale gdy przychodzi godzina próby, staje na wysokości zadania i pomaga człowiekowi. Nagrodą jest spotkanie z legendarnym Patronem. Tytułowy bohater jest wzorowany na prawdziwej postaci niecodziennego funkcjonariusza Państwowej Służby Ukrainy ds. Sytuacji Nadzwyczajnych, odznaczonego w 2022 roku przez Wołodymyra Zełenskiego medalem „Za nienaganną służbę”. Publikacja stanowi hołd dla wszystkich zwierząt, pracujących z narażeniem życia dla człowieka.

Książka – jak wszystkie dzieła Katarzyny Ryrych – mówi o trudnym temacie w prosty i uczciwy sposób, z empatią, ale bez lukrowania czy składania pustych obietnic. Pisarka dotyka zarówno smutnych, wzruszających tonów, jak i tych przyjemniejszych dla ucha, które niosą pokrzepienie oraz nadzieję na dobre zakończenia. Publikacja wydana w twardej i szytej oprawie jest z pewnością warta polecenia i przeczytania.

Dziura w serze Katarzyna Ryrych

„Dziura w serze”

Dziura w serze Katarzyna RyrychAutorka: Katarzyna Ryrych                                              Ilustratorka: Marta Krzywicka                                      Wydawnictwo: Wilga

Poziom: BD II/III

 

Najnowsza powieść Katarzyny Ryrych, autorki należącej do ścisłej czołówki gwiazd polskiej literatury dla dzieci i młodzieży. Poprzednio na liście: „Pas startowy” (p. 4/21). Ryrych nie obniża formy, choć wydaje książki z dużą regularnością.

„Dziura w serze” to słodko-gorzka bardzo dobrze napisana, historia, w której autorka nie ucieka od ludzkich przywar, trudnych stron życia, ale zostawia też sporo miejsca nadziei oraz wierze w lepsze jutro, na które ostatecznie – w mniejszym czy większym stopniu – człowiek ma wpływ.

Główna bohaterka (Marianna) ma dwanaście lat, straciła ojca w wypadku samochodowym, w związku z czym jej mama podejmuje pracę zarobkową na emigracji w charakterze sprzątaczki. Kobieta pracuje w belgijskim zamku, o czym opowiadać koleżankom jest fajnie; gorzej ze zdradzaniem szczegółów. Ryrych żongluje całym szeregiem istotnych motywów: śmierć bliskiej osoby, konsekwencje, emigracja zarobkowa, zawstydzenie, jak również motyw przełomowego lata. Marianna, stęskniona za matką, wykorzystuje okazję i leci do niej na wakacje, gdzie poznaje nowy świat, kulturę i obyczaje.

Inteligencja i rezolutność dziewczynki sprawią, że stanie się ona inspiratorką wielu pozytywnych zmian w miejscu, które tylko materialnie okaże się bogatsze od dotychczasowych losów Marianny. Pożyteczna lektura poruszająca poważne sprawy. Autorka nie unika tematów tabu, jednocześnie wrzuca je w konwencję przygody, co czyni utwór wielce wartościowym literacko i treściowo. Oprawa miękka, klejona.