Archiwa tagu: literatura dziecięco-młodzieżowa

Jak przepraszać

Autor: David LaRochelle
Ilustracje: Mike Wohnoutka
Wydawnictwo Wilga

Poziom czytelniczy BD O/I

 

Wychowawcza książka dla dzieci, która uczy tego, jak, kiedy i po co przepraszać. Uwrażliwia na emocje, uczy empatii i reguł życia w zgodzie z innymi. Książka za pomocą ilustracji prezentuje przykładowe sytuacje, które wymagają przeprosin. Całostronicowe obrazki o pastelowych kolorach przedstawiają zwierzęcych bohaterów wyrażających emocje takie jak: złość, smutek, żal lub zadowolenie. Postacie mają wyraźną mimikę, więc emocje będą łatwe do rozpoznania przez dziecko. Tuż obok scenek zapisano krótką wiadomość, według której błędy popełniają wszyscy, lecz trzeba wiedzieć, jak je naprawić, a szczere przeprosiny mogą złagodzić wszelkie spory.

Jest to bardzo wartościowa książka, przystępnie napisana, oswajająca ze słowem „przepraszam”. Będzie stanowić świetny wstęp do rozmowy na temat tego, jak rozpoznać i przyznać się do błędu, kiedy nie trzeba przepraszać lub jak przepraszać szczerze. Oprawa twarda, klejona, duży format. Bardzo polecam.

Stefcia się złości

Autor: Aleksandra Struska-Musiał
Ilustracje: Kasia Nowowiejska
Wydawnictwo Papilon

Poziom czytelniczy BD O/I

Książka dla dzieci, z której naukę mogą czerpać także rodzice. Na przykładzie sceny z życia Stefci, autorka pokazuje, jak może wyglądać złość i jak sobie z nią poradzić. Uświadamia czytelnika, że skrajne emocje nie są powodem do wstydu i, że można je wyrażać na różne sposoby.

W przypadku tytułowej bohaterki, złość wynika z rozczarowania. Długo wyczekiwana przez Stefcię wycieczka do zoo, musi zostać odwołana ze względu na chorobę młodszego brata dziewczynki. Wizja siedzenia w domu z chorym bratem zamiast oglądania pand w zoo potęguje zdenerwowanie i Stefcia wybucha płaczem. Jej rodzice zachowują się w tej trudnej sytuacji wzorowo – zamiast karcić uczucia dziewczynki, opisują je i okazują zrozumienie. Mama cierpliwie gładzi płaczącą Stefcię po pleckach i za pomocą żartu próbuje rozładować atmosferę. Dzięki temu dziewczynka uspokaja się i angażuje we wspólną zabawę.

Proste i kolorowe ilustracje autorstwa Kasi Nowowiejskiej dobrze obrazują emocje bohaterów. Ich mimika jest wyrazista, więc młodzi czytelnicy łatwo odczytają zmieniające się emocje dziewczynki. Książka zakończona jest instrukcją skierowaną do rodziców, która podpowiada, jak zachować się w przypadku wybuchu złości u dziecka. Zarówno część fabularna, jak i poradnikowa była konsultowana z psycholożką.

Książka zasługuje na polecenie, ze względu na to, że prezentuje życiową sytuację. Złość jest przecież nieodłącznym elementem życia, dlatego warto ją oswoić i zrozumieć jak sobie z nią radzić już od najmłodszych lat. Historia Stefci będzie doskonałym rozpoczęciem rozmowy rodziców z dzieckiem o emocjach, więc na pewno warto czytać ją wspólnie. Okładka twarda, szyta. Bardzo polecam.

Łapać złodzieja!

Autorka: Monika Wróbel-Lutz
Ilustracje: Aleksandra Badura
Wydawnictwo: Tatarak

Poziom czytelniczy BD O

Ilustrowana książeczka przygodowa dla najmłodszych dzieci. Krótka historyjka dotyczy pościgu, w który włącza się coraz więcej mieszkańców miasteczka. Zwierzęcy bohaterowie gonią złodzieja, który w zatłoczonym autobusie kradnie jednemu z pasażerów zegarek. Małpiego złodzieja najpierw gonią pancernik i krewetka z policji, później żółw listonosz, aż w końcu słoniom ze straży pożarnej udaje się zatrzymać przestępcę. Pozytywne zakończenie udowadnia, że w grupie siła, a dzięki współpracy można osiągnąć więcej. Książka będzie dobrą okazją do powtórzenia nie tylko nazw zwierząt, ale także rodzajów komunikacji (w treści pojawia się rower, autobus, samochód, a nawet helikopter). Zwierzęta barwnie zilustrowane przez Aleksandrę Badurę przyciągają wzrok i odzwierciedlają opisywaną akcję. Tekst jest zabawny i rymowany, więc spodoba się najmłodszym czytelnikom. Polecam. Okładka twarda, szyta.

Nina i Miłosz

Autor: Marianne Dubuc
Przekład Antonina Łyczakowska
Wydawnictwo Wytwórnia

Poziom czytelniczy BD I

Fabularna gra książkowa dla dzieci. Czytelnik w momencie rozwinięcia akcji spośród dwóch opcji może wybrać jedną, od której ma zależeć bieg zdarzeń. W kulminacyjnych momentach pada pytanie „Co ma zrobić Nina?” Po podjęciu decyzji młody czytelnik dostaje informacje, na której stronie toczy się dalszy bieg historii. Wybór drugiej opcji przyspiesza akcję – pomija się niektóre wydarzenia, zaś pierwsza propozycja jest bogatsza w przygody głównych bohaterów. Obydwie jednak prowadzą do tego samego zakończenia.

Bohaterami przygody są Nina i Miłosz, którzy wybierają się nad jezioro, by powędkować. Nagle, silny wiatr porywa Miłosza, a zadaniem Niny jest odnalezienie go. Pomóc ma jej w tym czytelnik, który wpływa na bieg zdarzeń. Droga do odnalezienia Miłosza nie jest prosta, Czytelnik ma sporo decyzji do podjęcia. Książka kończy się miłym przekazem, że nawet najmniejsi mogą dokonywać wielkich rzeczy. Na podstawie historii można dojść do wniosków, że w grupie siła, a dzięki współpracy da się osiągnąć więcej. Zdarzenia można śledzić na rysunkowych ilustracjach o pastelowych kolorach.

Książeczka spodoba się fanom gier paragrafowych, fabularnych lub książek aktywizujących. Instrukcje są na tyle jasne, że czytelnicy w wieku 6-8 lat poradzą sobie z grą samodzielnie – wystarczy, że dziecko będzie potrafiło odnaleźć odpowiednie numery stron. Oprawa twarda, szyta. Polecam.

Czarownik

Autor: Anniina Mikama
Wydawnictwo: Dwukropek

Grupa wiekowa: BD III

Historyczna powieść przygodowa, której akcja rozgrywa się na początku XIX wieku w Finlandii. Autorka zaznacza, że inspirowała się fińskim folklorem, a także historią rodzinną sprzed kilku pokoleń. Jak się okazuje, dawne wierzenia i znachorstwo okazały się świetnym początkiem do rozwinięcia akcji pod względem fantastycznym, bowiem to pradawna magia napędza bieg zdarzeń i decyduje o losach bohaterów.

Główną postacią powieści jest nastoletni Nillo, który pewnego dnia, wraz z synem Gospodarza, wybiera się w głąb lasu. Niestety, po drodze chłopcy spotykają niedźwiedzia, który dotkliwie rani jednego z nich. O dziwo, Nillo pozostaje nietknięty, co staje się dla niego ogromną zagadką. Chłopak ma przeczucie, że to las go ochronił, jak się później okazuje – słuszne. Wcześniej jednak zostaje wysłany do miejscowego znachora, który ma pomóc zranionemu koledze. Czarownik, bo tak nazywają go ludzie z wioski, ma zdolności uzdrawiania i rzeczywiście ratuje syna gospodarza przed śmiercią. Nillo postanawia zamieszkać z tajemniczym człowiekiem i nawiązuje z nim relację, dzięki której odnajduje własną tożsamość i odkrywa magiczne moce.

Czarodziejska, tajemnicza aura skutecznie przenosi czytelnika w magiczny świat, w głąb fińskiej puszczy, a wartka akcja zatrzymuje go przy książce na dłużej. Jest to lektura, którą warto polecić młodzieży – odnajdą w niej nie tylko przygodę i magię, ale także cenną naukę, że pozory często mylą, a przyjaźń to wartość, dzięki której można poznać samego siebie. Oprawa miękka, klejona. Polecam.

Dobranoc, lewku!

Autor: Joshua George
Wydawnictwo: Jupi Jo!

Grupa wiekowa: BD O

Aktywizująca książeczka dla dzieci, w sam raz do przeczytania przed snem. Na pierwszej stronie na małego czytelnika czeka tekturowa latarka, której należy użyć, by znaleźć zwierzątka ukryte na specjalnie zacienionych stronach książki. Ciemne przestrzenie zostały przygotowane tak, by dziecko mogło wsunąć latarkę w odpowiednie miejsce i wskazać nią zwierzątko, któremu lew mówi „dobranoc”. Każdemu poświęcona jest także krótka rymowanka, której towarzyszą ilustracje o pastelowych kolorach i prostych kształtach, dostosowanych do najmłodszych odbiorców. Jest to wyjątkowa publikacja, aktywizująca czytelnika i ucząca nazw zwierząt. Świetny wybór na zakończenie dnia. Dziecko z pewnością będzie chętnie korzystało z tekturowej latarki w poszukiwaniu zwierząt. Solidnie wydana, ma grube, kartonowe strony i twardą, klejoną oprawę. Polecam.

Morten, Emilia i zaginione światy

Autor: Reeli Reinaus
Ilustracje: Marja Liisa-Plats
Przekład: Anna Michalczuk-Podlecki
Wydawnictwo Widnokrąg
Poziom czytelniczy BD III

 

Poruszająca historia, w której zaświaty mieszają się z rzeczywistością. Główny bohater – nastoletni Morten na co dzień musi mierzyć się z biedą, wyobcowaniem i przemocą ze strony wujka alkoholika. Ucieczką od okrutnej rzeczywistością jest dla niego fotografia i szczere rozmowy z… duchem.

Akcja odbywa się w estońskiej wiosce, obfitującej w rozległe torfowiska, o których krążą legendy wśród mieszkańców. To tam Morten poznje Emilię, która 200 lat wcześniej uległa wypadkowi, a jej duch związany jest z bagnami na wieczność. Morten próbuje jej pomóc, ale czy mu się uda? To zostawiam w tajemnicy. Duża część narracji skupia się na odczuciach wewnętrznych dorastającego bohatera, który ze względu na patologiczne warunki w domu, jest niepewny siebie i ma poczucie, że nawet matka nie chce z nim przebywać. Jego problemy są na tyle trudne, że młody czytelnik może czuć się przybity całą sytuacją, jednak zakończenie daje nadzieje na to, że Mortenowi będzie lepiej.

Dominuje tu nastrój tajemniczości, który doskonale odzwierciedlają nieco mroczne ilustracje. Książka spodoba się młodym czytelnikom, którzy nie boją się elementów grozy w literaturze i lubią czytać o przeżyciach wewnętrznych bohatera. Okładka miękka, klejona. Polecam.

Pobujaj owieczkę

Autor i ilustracje: Nico Sternabuam
Tłumaczenie: Anna Horosiewicz
Wydawnictwo Papilon

Poziom czytelniczy BD O

Aktywizująca książka dla najmłodszych dzieci. Zawiera historyjki z prostymi zadaniami ruchowymi lub oddechowo-głosowymi nawiązującymi do ilustracji – dziecko ma np. podrapać smoka po plecach lub zdmuchnąć narysowaną świeczkę. Ogromną zaletą książki jest to, że po wykonaniu zadania, na kolejnej stronie dziecko zobaczy efekt swojego działania, czyli ilustrację w postaci zadowolonego smoka lub zgaszonej świeczki.

Obrazki są barwne i przyjazne dla oka – postacie mają wyraźną mimikę, która koresponduje z tekstami. Książeczka w sam raz sprawdzi się do czytania z dzieckiem przed snem, ponieważ ostatnie zadanie jest wyciszające. Tytuł uczy dzieci aktywnego czytania, bowiem młody czytelnik nie jest tylko słuchaczem, ale też uczestnikiem opowiadanej historii, dzięki czemu jego uwaga jest skupiona wyłącznie na książce. Polecam, okładka twarda, klejona.