Archiwum miesiąca: marzec 2023

Hanna Lachert. Wygoda ważniejsza niż piękno

Autorka: Katarzyna Jasiołek
Wydawnictwo: Marginesy
Warszawa 2022

Katarzyna Jasiołek – autorka książek o powojennym polskim wzornictwie (ostatnio jej książka „Opakowania czyli Perfumowanie śledzia” pojawiła się na P. 2/22), blogerka zainteresowana rzeczywistością PRL-u – tym razem bierze na warsztat rodzimy design XX wieku, oglądany przez pryzmat biografii jednej z jego twórczyń, Hanny Lachert.

Tytułową bohaterkę możemy kojarzyć dzięki kultowym dziś meblom, takim jak fotel „Muszla”, fotel „Leniwiec”, bujak czy stolik z zaokrąglanym czarnym blatem. To tylko kropla w morzu projektów, zrealizowanych przez artystkę, której historia zafascynowała autorkę książki. Opowieść otwierają opisy dzieciństwa panienki z dobrego domu, wychowywanej przez bony. Kolejne wspomnienia dotyczą szkolnych perypetii i zabaw, które według ówczesnych standardów, nie przystoją młodej panience. Obecny tu kontrast cechuje całe późniejsze życie bohaterki, która w czasie powstania warszawskiego jest sanitariuszką, po wojnie wbrew woli rodziców wychodzi za mąż, studiuje na uniwersytecie, rozwodzi się, zakochuje, goni za zleceniami, jeździ ulicami Warszawy na skuterze Osa i zbiera maliny podczas wakacyjnych spacerów w Niedzicy.

Publikacja w dużej mierze opiera się na rozmowach przeprowadzonych przez autorkę książki z jej bohaterką. Ich fragmenty są bogato cytowane na kartach biografii. Całość wykracza jednak poza ramy gatunku. Czytelnik odnajdzie w tekście dzieje Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, Spółdzielni meblarskiej „Ład”, pozna fakty, dotyczące funkcjonowania artysty plastyka w PRL-owskiej rzeczywistości, historię urządzania wnętrz Pałacu Kultury i Nauki czy katowickiego Spodka. W książce padają nazwiska innych projektantów, m. in. Olgierda Szlekysa, Jana Kurzatkowskiego, Teresy Kruszewskiej oraz Ireny Żmudzińskiej. Hanna Lachert, wspominając swoją młodość, szkicuje obraz ówczesnej mody polskiej, przybliża styl życia młodych ludzi w powojennej Polsce, ich rozrywki i pomysły na życie. Tekst uzupełniają fotografie, wspomnienia potomków Hanny Lachert i bibliografia źródeł. Oprawa twarda, szyta. Bardzo polecam.

Czytaj dalej →

Kobiety z obrazów. Polki

Autorka: Małgorzata Czyńska
Wydawnictwo: Marginesy
Warszawa 2022

Wydawany przez Marginesy cykl książek „Kobiety z obrazów” doczekał się tomu trzeciego, tym razem zogniskowanego wyłącznie wokół polskich bohaterek, żyjących na przełomie XIX i XX wieku. Autorka – dziennikarka i historyczka sztuki – od lat zainteresowana oryginalnymi kobiecymi postaciami (ostatnio na liście „Witkacy i kobiet” P. 17/22), bierze na warsztat dziewięć postaci. Wśród nich czytelnik odnajdzie malarki: Annę Bilińską, Olgę Boznańską i Zofię Stryjeńską; scenografkę Teresę Roszkowską; aktorkę Helenę Modrzejewską; tłumaczkę Zofię Jachimecką, twórczynię znanej na całym świecie marki kosmetycznej Helenę Rubinstein oraz muzy malarzy i literatów, słynne siostry Pareńskie.

Poszczególne rozdziały zawierają niezwykłe historie bohaterek, mówią o ich wkładzie do sztuki i związkach z różnymi artystami. Jednak publikacja nie jest wyłącznie galerią postaci. Autorka z pojedynczych biografii tka opowieść o wschodzie emancypacji kobiet w Polsce, ukazuje nie do końca udane czy szczęśliwe próby wykraczania poza stereotypy związane z płcią. Niekiedy narracja splata się z głosem samych bohaterek dzięki cytatom z dokumentów życia osobistego oraz materiałom graficznym, a – jak wiadomo – czasem jeden obraz jest wart więcej niż tysiąc słów. Wspomniane cytaty zbliżają książkę do prac inspirowanych ideą herstorii. Bardzo ciekawa lektura nie tylko dla miłośniczek malarstwa. Na końcu bibliografia, indeks nazwisk i wykaz źródeł ilustracji. Bardzo polecam.

Akcja bez granic. Trzy dekady Polskiej Akcji Humanitarnej

Autor koncepcji: Zbigniew Gluza
Wydawnictwo: Ośrodek Karta
Warszawa 2022

Kolejna książka przygotowana według koncepcji Zbigniewa Gluzy i wydana przez Ośrodek Karta – ostatnio na liście „Rodzina z niepamięci” (P. 4/20). „Akcja bez granic” stanowi podsumowanie trzydziestoletniej działalności jednej z najbardziej znanych na arenie międzynarodowej polskich organizacji pozarządowych. Powołana do życia przez Janinę Ochojską Polska Akcja Humanitarna od dekad pojawia się wszędzie tam, gdzie dzieje się krzywda ludzka, by nieść pomoc człowiekowi niezależnie od jego wyznania, koloru skóry czy pochodzenia.

Redaktorzy publikacji opowiadają historię PAH-u, przybliżają jego idee i działania, posługując się metodą KARTY. Czytelnik otrzymuje do rąk bogatą kompozycję materiałów źródłowych: fragmentów prasy, archiwalnych dokumentów, osobistych wspomnień, dzienników i relacji osób niosących pomoc oraz tych, którzy ją otrzymali w Sarajewie, Kazachstanie, Groznem, Kabulu, Darfurze, Strefie Gazy i wielu innych miejscach, również w Polsce. Zatopienie się w lekturze zapisów rzeczywistości pozwala najbliżej, na ile to możliwe, bez pośredników, dotrzeć do opisywanych wydarzeń i bohaterów. Celem napisania „Akcji bez granic” wydaje się uwrażliwienie czytelników na ludzkie cierpienie, podkreślenie wartości mądrej, bezstronnej pomocy, empatii i solidarności międzyludzkiej. Redaktorzy zadają sobie pytanie: czy bez trzech dekad oddziaływania PAH-u na świadomość Polaków, zachęcania do wspierania akcji, niosących pomoc i edukowania dojrzałoby w naszym kraju społeczeństwo, które w pierwszych miesiącach 2022 roku ruszyło na granice kraju, by przyjąć do swoich domów uchodźców z Ukrainy? Myślę, że odpowiedź znajduje się w książce, dlatego warto po nią sięgnąć.

Publikacja przygotowana w twardej, szytej oprawie, zawiera zdjęcia, kalendarium wybranych działań PAH w latach 1992 – 2022 oraz bibliografię źródłową. Gorąco polecam.

Wangari Maathai, kobieta, która posadziła miliony drzew

Autor: Franck Prévot
Ilustratorka: Aurélia Fronty
Wydawnictwo: Zakamarki
Poznań 2023
Poziom: BD I/II

Kolejna bardzo ładnie wydana przez Zakamarki książka, poświęcona Wangari Maathai, która – jak głosi tytuł – posadziła miliony drzew, poza tym była feministką, pierwszą w Afryce Wschodniej kobietą – profesorem, a w 2004 roku otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla za pracę na rzecz ochrony środowiska, rozwoju, demokracji i pokoju.

Czytelnik poznaje bohaterkę jako małą dziewczynkę, żyjącą z rodzicami i rodzeństwem w niewielkiej kenijskiej wiosce o nazwie Ihithe. To tu mała Wangari zakłada swój pierwszy ogródek, pomaga mamie w pracach domowych, a pewnego dnia – wbrew obowiązującym zwyczajom – rozpoczyna naukę w szkole. Kilka lat później dociera aż do Ameryki, by studiować na uniwersytecie i przekonać się, że w demokracji nie każdy ma te same prawa i przywileje, a lasy mogą tworzyć nie drzewa, a drapacze chmur. Nie o takim świecie marzy bohaterka i nie taki świat postanawia zbudować. Od tej pory niezgoda na zastany porządek będzie towarzyszyć jej już zawsze i nie pozwoli poddać się w żadnej trudnej chwili.

To nie jest książka o kobiecie, to książka o nadziei i marzeniach, które się spełniają, jeżeli towarzyszy im niezachwiana wiara we własne siły. Publikacja pięknie zilustrowana, wydana w twardej i szytej oprawie, zawiera kalendarium życia Wangari Maathai, jej fotografie oraz mądre cytaty z autobiografii. Mój ulubiony mówi o tym, że „drzewo jest warte więcej niż jego drewno”. Polecam każdemu.