Archiwa tagu: Przeglądy na Koszykowej
W nawiedzonym zamczysku
Autor: Jan Łada
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Pierwsze, powojenne wydanie powieści Jana Łady czyli publikującego pod pseudonimem ks. Jana Gnatowskiego (1855-1925). Jego twórczość była zakazana w PRL. W 1951 roku utwory Jana Łady zostały wycofane z bibliotek. Nieliczne egzemplarze przetrwały w zbiorach prywatnych.
Początkowo „W zaklętym zamczysku” ukazywała w odcinkach, w 1914 roku w „Słowie” a w 1925 opublikował ją już jako całość Gebethner i Wolf.
Obecne wydanie zostało poddane redakcji. Zmieniony został oryginalny tytuł na „W nawiedzonym zamczysku”. Ingerencje redakcji dotyczyły także warstwy językowej i ograniczenia występowania wyrażeń pochodzących ze staropolszczyzny, łaciny i języka ukraińskiego. Tekst został zaadaptowany dla współczesnego odbiorcy.
Tytuł sugeruje klasyczną powieść grozy, ale w rzeczywistości fabuła bardziej przywodzi na myśl Trylogię, chociaż utrzymana jest w aurze niesamowitości. To barwna i dramatyczna historia miłosna, z akcją osadzoną na Kresach, w XVII wieku. Ukazuje losy potomków zwaśnionych od wieków rodów Miśniakowskich i Turbojskich, którzy wbrew rodowej vendetcie zakochują się w sobie.
Porwania i zajazdy, nawiedzenia, klątwa, oskarżenia o czary, nieszczęśliwa miłość, niezwykle plastyczne opisy starosłowiańskich wierzeń i obrzędów to wybuchowa i ryzykowna mieszanka fabularna, ale mimo upływu czasu broni się doskonale. Elementem, który przyciągnie uwagę czytelników jest ciekawie ukazany folklor, kultywowane przedchrześcijańskie, starosłowiańskie rytuały, szczególnie Kupalnocka opisana tu z detalem oraz barwna i żywa, niejednoznaczna postać kresowej piękności z ludu, ofiary własnej urody. Czyta się świetnie.
Polecam. Staranna edycja. Książka wydana w twardej oprawie, z obwolutą, szyta. Większa czcionka.
Yasuke. Afrykański samuraj w feudalnej Japonii
Autorzy: Thomas Lockley, Geoffrey Girard
Wydawnictwo: Kirin
Monografia poświęcona samurajowi Yasuke, postaci mniej znanej w naszym kręgu kulturowym, poza środowiskiem fanów anime i mangi. Stał się on bowiem jedną z ikonicznych postaci tych nurtów.
Na pomysł stworzenia biografii czarnoskórego samuraja, którego istnienie potwierdzone zostało w annałach jezuitów w 1579 roku, wpadł Thomas Lockley, wykładowca Nihon University College of Law w Japonii. Pracę nad książką rozpoczął w 2009 roku a ukończył, przy współpracy pisarza non fiction i beletrystyki Geoffreya Girarda, dziesięć lat później. Efektem jest obszerne, zbliżone konwencją pisarską do narracji powieściowej bogate w materiał ilustracyjny opracowanie.
Mrówczy wysiłek badaczy dał najpełniejszy w literaturze przedmiotu portret pierwszego w Japonii, potwierdzonego źródłami samuraja i prawdopodobnie ronina afrykańskiego pochodzenia. Monografia przynosi też ogrom wiadomości na temat historii i kultury Japonii XVI wieku, prób jej chrystianizacji a rozbudowane przypisy niosą pokaźny ładunek wiedzy, który mógłby stanowić odrębne opracowanie.
Lektura niezwykle cenna dla zainteresowanych historią Kraju Kwitnącej Wiśni. Tekst bardzo przystępny, nie wymaga wiedzy eksperckiej.
Wydanie w miękkiej, lakierowanej oprawie, klejone. Zawiera bibliografię (obcojęz.). Czytelna, większa czcionka.
Czeka cię śmierć
Autorka: Cynthia Murphy
Wydawnictwo: 4Ya
Debiut literacki Cynthii Murphy. Autorka studiowała historię sztuki i archeologię, specjalizuje się w literaturze nurtu young adult. Jest nauczycielką.
„Czeka Cię śmierć” to świetnie zaaranżowana, długo zwodząca czytelnika intryga sugerująca, że ma do czynienia z thrillerem psychologicznym. Jej szesnastoletnia bohaterka przyjeżdża do Londynu na kurs aktorski z szansą na stypendium w prestiżowej szkole teatralnej. Przejęta i nieco przestraszona pierwszą tak daleką, samotną podróżą trafia do akademika, gdzie spotyka niezwykle sympatyczną dziewczynę, która prosi ją o zamianę pokoi. Bohaterka godzi się. Niedługo po tym, gdy chce jej oddać zawieruszone dokumenty znajduje ją martwą…
Informacja o tym wydarzeniu szybko obiega szkołę dając nieśmiałej bohaterce niechcianą sławę. Wkrótce okazuje się też, że każda z osób okazująca jej sympatię i pomoc ulega rozmaitym wypadkom. Przerażona, ale i zdeterminowana by kontynuować kurs dziewczyna zazwyczaj spędza czas w bibliotece izolując się od przejawów rówieśniczego ostracyzmu. Tam zyskuje wsparcie i pomoc w rozwikłaniu śmiertelnej zagadki. Czuje, że morderca poluje właśnie na nią.
W sugestywnie oddany klimat ciągłego zagrożenia wpleciony jest wątek miłosny i ciekawy motyw wiktoriański. Bohaterka odbywa praktyki w muzeum ulicy wiktoriańskiej, przebrana stosowanie do epoki. W jednej z sal znajduje portret przedwcześnie zmarłej dziedziczki fortuny z tego okresu, łudząco podobnej do niej. Razem z nią praktyki odbywa nieco starszy student, w którym szybko się zadurza. W dalszej części intrygi stopniowo pojawia się coraz więcej wątków nadprzyrodzonych, umiejętnie wkomponowanych w rozwój akcji.
Ciekawa, wciągająca powieść zadowoli czytelników wybierających literaturę młodzieżową na skraju nurtów young i new adult, lubiących powieści grozy urozmaicone wątkiem detektywistycznym. Książka przynosi też z wiele ciekawostek o epoce wiktoriańskiej, szczególnie dotyczące obrzędów funeralnych. Polecam.
Wydanie w miękkiej oprawie, klejone. Nieco większa czcionka.
Zagadka stacji kosmicznej
Autorka: Zofia Staniszewska
Ilustrator: Artur Nowicki
Wydawnictwo: Debit
Poziom czytelniczy: BD I
Ósma część przygodowo-detektywistycznej serii z bohaterami, bliźniakami Ignacym i Melą. Tym razem rodzeństwo przeżywa kosmiczną przygodę. Zostają zakwalifikowani do eksperymentalnego lotu kosmicznego i włączeni do załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Po emocjonującej podróży rakietą poznają codzienność życia kosmonautów na orbicie.
Czytelnicy dowiadują się mnóstwa ciekawostek na temat przeprowadzanych w kosmosie eksperymentów naukowych, takich jak hodowla roślin czy bakterii, wyposażenia stacji orbitalnej. Z pewnością najbardziej ucieszą ich fragmenty opisujące ekwilibrystykę uczestników lotu podczas jedzenia, ćwiczeń, higieny czy spania a zadziwią sposoby pozyskania wody pitnej. Tak jak w innych tomach będą mieli do wyboru dwa zakończenia fabuły. Nie zabraknie tez i dreszczyku. Ignacego spotka niebezpieczna przygoda w przestrzeni kosmicznej. Rodzeństwo uratuje też stację kosmiczną przed katastrofą.
Towarzyszący dzieciom na stacji naukowcy to postacie autentyczne, chociaż nie przebywali w rzeczywistości na orbicie w jednym czasie. To Peggy Anette Whitson, Chris Austin Hadield, Naoko Yamazaki i Anatolij Iwaniszyn.
Tomik opatrzony jest słowniczkiem terminologicznym, zawierającym także krótkie biogramy wspomnianych naukowców.
Przygodowa konwencja, humor i lekkość narracji to już znak firmowy cyklu. Polecam nie tylko znającym poprzednie tomy. Wydanie w twardej oprawie, szyte, z większą czcionka. Czarno-białe ilustracje.
Kolejne tomy: „Zagadka królowej parku” (2017) , „Zagadka biblioteki” (p. 9/17), Zagadka dębów rogalińskich” (p. 11/17) , „Zagadka jaskini” (2018), „Zagadka kapsuły czasu” (2018), „ Zagadka teatru” (p. 21/18), „Zagadka Zawiszy Czarnego” (p. 11/20).
Maleńkie Królestwo
Japonia
Autorka: Jola Jaworska
Wydawnictwo: Mamania
Zwracająca uwagę szatą graficzną publikacja popularno-naukowa dla młodych czytelników (7+) autorstwa ilustratorki i projektantki graficznej. Książka powstała pod wrażeniem podróży Joli Jaworskiej do Japonii. Stworzyła wtedy serię akwarel i grafik. Po dołączeniu do nich tekstu powstała książka, która będzie świetnym wprowadzeniem w kulturę Kraju Kwitnącej Wiśni.
Dzisiejszą i dawną Japonię poznaje czytelnik w towarzystwie przewodnika – kota Kotaru, który przekazuje mu podstawowe wiadomości na jej temat, czyniąc to z wdziękiem i humorem. Treść uporządkowana jest w rozdziałach poświęconych geografii, religii i związanej z nią architekturze, obyczajom dnia codziennego, kulinariom, edukacji, świętom.
Tomik niesie duży ładunek wiedzy więc nie jest to lektura na jeden raz, ale napisana przystępnie i z sympatią dla odbiorcy a przy tym nie infantylnie, zatem i dorosły czytelnik z chęcią zapozna się z jej treścią.
Autorka zadbała o wygodę czytającego. Wszystkie wyrażenia z języka japońskiego są za każdym razem tłumaczone, podane z wymową nawet jeśli pojawiają się w tekście któryś raz z rzędu.
Świetna lektura dla każdego chcącego poszerzyć odrobinę wiedzę o Kraju Kwitnącej Wiśni.
„Kocie ścieżki” to autorski, edukacyjny cykl, w którym Jola Jaworska opisywać będzie kolejne kraje świata. Nowy tom poświęcony będzie Skandynawii i Finlandii a przewodnikiem po nich będzie kotka norweska Lumikki.
Wydanie w twardej, lakierowanej oprawie, na papierze kredowym, bogato ilustrowane.
Fragment publikacji: https://mamania.pl/product-pol-762-Kocie-sciezki-Japonia.html
Niepoprawna mnogość
redakcja: Lucy Caldwell
Wydawnictwo Pauza
Lucy Caldwell jest irlandzką dramatopisarką, autorką trzech powieści i dwóch zbiorów opowiadań. „Niepoprawna mnogość” to antologia współczesnych opowiadań irlandzkich, która ukazała się pod jej redakcją.
Caldwell zastanawia się nad tym co oznacza słowo pochodzenie. Czy Irlandczykiem jest tylko ten, kto urodził się w Irlandii, czy także ten, kto mieszka w Irlandii od wielu lat? Antologia ma prezentować złoty wiek irlandzkiej literatury, nową odmianę realizmu magicznego, świeżość wnoszoną przez imigrantów, twórczość stawiającą odważne pytania o feminizm i integralność cielesną.
Na publikację składają się dwadzieścia cztery najbardziej reprezentatywne, zdaniem Caldwell, opowiadania. Większość z nich napisały kobiety. W ich tekstach odnajdujemy obraz współczesnego świata. Młodzi ludzie odrzucają zasady, którymi kierowali się ich rodzice. Żyją szybko i intensywnie. Znajomości są przelotne, uczucia nieistotne, jak komentarze na profilach społecznościowych. Jedna z bohaterek, Claire, poznaje w kinie chłopaka. Natychmiast dodaje go do znajomych na Facebooku. Następnego dnia ten sam Facebook informuje ją, że Alex nie żyje. Dobrze zna realia udanej zabawy w nocnym klubie, wiec początkowo podejrzewa, że ten post na profilu informujący o jego śmierci, to głupi żart kolegów. Prowadzi własne dochodzenie w sieci, niestety śmierć okazuje się być prawdziwa. Chłopak popełnił samobójstwo.
Nie wszystkie opowiadania w sposób dosłowny przedstawiają rzeczywistość. W jednym z nich Mały John boi się basenów, nie lubi się rozbierać, wstydzi się swojego ciała. Ojciec natomiast uwielbia pływać i znacznie lepiej czuje się w towarzystwie małych dzieci, niż wśród dorosłych. Uczy syna, jak się rozbierać na basenie, ale nie ma w tym zwykłej ojcowskiej miłości. Jest niezdrowa relacja i złość, że Mały John za szybko dojrzewa.
W kolejnej opowieści Conor i Reece odgrywają rolę dobrych małżonków. Rozwiedli się, ale nie przekazali tej informacji ojcu Conora. Myślą, że jest stary i chory. Nie chcą go denerwować. Tymczasem on właśnie znalazł sobie nową kobietę.
Zbiór opowiadań to wciągająca lektura. Każdy tekst jest zaproszeniem do innego świata, intymnych przeżyć i doświadczeń.
Polecam. Oprawa miękka, klejona.
Tajemnica rzekomego małżonka
Autor: Jeff Cohen
Wydawnictwo Prószyński i S-ka
E.J. Copperman to pseudonim literacki Jeffa Cohena, pochodzącego z New Jersey autora powieści kryminalnych, między innymi „Tajemnicy brakującej głowy”.
W najnowszą opowieść kryminalną Cohen ponownie wplata wątek choroby. Bohaterem znowu jest Samuel Hoenig, który ma zespół Aspergera. Prowadzi Biuro Odpowiedzi na Pytania.
W poprzedniej części zastanawiał się kto ukradł zamrożoną głowę z Instytutu Krioniki Garden State. Tym razem odwiedza go młoda kobieta. Szuka odpowiedzi na pytanie kim jest mężczyzna, który sypia w jej łóżku i jest jej mężem. Poznała go na balu przebierańców, gdzie wypiła dwa kieliszki wina, a potem urwał jej się film i nie wie, co działo się przez trzy kolejne dni. Podobno wzięła ślub z tym mężczyzną już w drugim dniu znajomości. Ktoś nawet zrobił im zdjęcia, ale ona niestety niczego nie pamięta.
Samuel Hoenig nie jest detektywem, ale postanawia rozwiązać tę zagadkę. Ma zespół Aspergera i wie, że powinien panować nad swoimi odruchami. Nie potrafi obserwować i interpretować mowy ciała innych ludzi. Aby zrealizować nowe zlecenie potrzebuje kogoś, kto pomoże mu skupić się na niuansach i odczytywać ukryte znaczenia.
Nieoczekiwanie w biurze pojawia się ów podejrzany mąż. Samuel wzoruje się na Sherlocku Holmesie. Jego spostrzegawczość pozostawia jednak wiele do życzenia. Autor umiejętnie łączy wątki kryminalne z obyczajowymi. Bohater ma specyficzny sposób bycia i bardzo dobre relacje z matką. Książka jest napisana lekko, z dystansem i dużym poczuciem humoru. Cohen obala stereotypy dotyczące zespołu Aspergera i pokazuje czytelnikowi świat widziany oczami osób chorych.
Polecam. Oprawa miękka, klejona.
Lecę. Piloci mi to powiedzieli
Autor: Jan Pelczar
Wydawnictwo Czarne
Jan Pelczar jest dziennikarzem radiowym, reportażystą. „Lecę. Piloci mi to powiedzieli” to jego pierwsza książka.
We wstępie wspomina pierwsze podróże samolotem, porównuje swoje przeżycia do tych, które opisuje jego babcia i córka. Dla starszego pokolenia samolot to zagrożenie, hałas, spadające bomby. Dla młodych podniebny lot jest zwyczajnym sposobem na szybkie przemieszczanie się.
Autor przeprowadza rozmowy z pilotami i pilotkami. Próbuje udowodnić, że nie nie trzeba mieć nadzwyczajnych cech, aby uprawiać ten zawód. Wystarczą określone predyspozycje, uważność, umiejętność rozpoznawania priorytetów, dar dobrej komunikacji z innymi.
W tej branży za prawdziwych fachowców uważa się instruktorów z aeroklubów. Oni muszą wiedzieć wszystko o właściwościach powierzchni nośnych i warunkach termicznych, nie mogą całkowicie powierzyć sterów komputerom. Wielu młodych ludzi zaczyna przygodę z lotnictwem właśnie w aeroklubach, ale droga do zdobycia licencji i pracy pilota jest bardzo długa. Wymóg dotyczący nalotu, czyli liczby godzin w powietrzu za sterami, jest trudny do spełnienia i bardzo kosztowny. Bohaterowie reportaży opowiadają o stresie towarzyszącym im podczas szkolenia.
Aby zdobyć licencję liniową trzeba zdać czternaście egzaminów teoretycznych w ciągu trzech miesięcy. Przejść kilka rozmów kwalifikacyjnych i testów psychologicznych. A wcześniej należy jeszcze zdobyć licencję turystyczną i zawodową. Kandydaci na pilotów linii pasażerskich muszą więc być cierpliwi, konsekwentni i bardzo pracowici. System szkolenia sprawia, że w branży zostają sami pasjonaci. Pilot poświęca tej pasji wszystko, czas, pieniądze, rodzinę. W pocie czoła zdobywa konkretny zawód. Niestety, gdy pojawia się kryzys, taki jak pandemia, często zostaje bez pracy. Jego zdrowie jest nadszarpnięte, przez złe warunki panujące na dużych wysokościach, wibracje, hałas i promieniowanie kosmiczne.
Szkoda, że Pelczar nie pozwala bohaterom opowiedzieć swojej historii od początku do końca. Poszczególne rozdziały składają się z poszatkowanych wypowiedzi różnych osób, to utrudnia czytelnikowi zagłębienie się w temat i zrozumienie motywacji, przyczyn sukcesów i porażek konkretnych ludzi. Mimo tego, książka może przypaść do gustu czytelnikom interesującym się lotnictwem.
Polecam. Oprawa twarda, szyta.